18 jaar geleden... Wablief?

Het lijkt een beetje onrealistisch dat het reeds zo lang geleden is! Waar is de tijd naartoe gevlogen?

Feit is dat onze oudste zoon vandaag 18 geworden is... de verjaardagskaarten zijn het bewijs van een realiteit die je doen beseffen dat de tijd maar een illusie is en dat je moet genieten van elk moment...
In 2013 beginnen we aan ons 8ste jaar hier in Midland. Toen ik naar de groepsfoto hieronder keek, besefte ik dat ik alle ouders van deze vrienden goed ken. Het zijn allemaal goede families die hun kinderen een enorm goede opvoeding en een warme thuis gegeven hebben. Dat we hier in Midland wonen doet me ook beseffen dat Gauthier iets mist wat ik wel had in een grote stad zoals Gent en dat is het uitgangsleven. Hier zijn er geen discotheken voor jongeren of cafés want de minimumleeftijd voor alcohol te mogen drinken is 21 jaar. Moesten wij in België gebleven zijn zou onze zoon nu op een andere manier aan het feesten zijn...
Een gemis? Ik weet het niet... Het is gewoon anders... 

Hieronder een paar sfeerbeelden van een hele leuke dag. Op het menu stonden Belgische wafels en die waren overheerlijk! Gauthier had 6 Amerikaanse vrienden uitgenodigd (er moesten er nog 2 afzeggen omwille van examens) rond 13u bij ons thuis. Na de maaltijd genoten ze nog van hun samenzijn in de game room waar ze videospelletjes speelden ofwel een partijtje biljartten of kickerden... 

Bij een stralend zonnetje en milde temperaturen voor de tijd van het jaar, rond de 6 graden, speelden ze ook nog basketbal buiten. Rond 19u vertrokken de laatste vrienden huiswaarts en Gauthier was heel tevreden over zijn dag en zijn verjaardagscadeau.