Semesterbreak in Texas

Daar de kids geen school hadden op donderdag 22 en vrijdag 23 januari, profiteerden we hiervan om een korte trip naar Texas te maken. We namen het vliegtuig van Dow (gratis voor werknemers & familie - max 18 per vlucht) en vertrokken vanuit MBS (Midland - Bay City - Saginaw) op een 20' rijden van bij ons.

Het was een korte vlucht van zo'n 2u30' naar de Dow hangaar in Lake Jackson. Zo'n vlucht wil ik elke dag doen. Je wordt er bediend zoals een koning: lekker eten, vriendelijke hostessen, ruimte zat. De kids hadden elk hun laptop meegenomen en waren daar direct zoet mee.

De temperatuurverschillen waren enorm, van -10 graden in Midland naar +25 graden in Lake Jackson en de klok moest 1u teruggedraaid worden.

De 1ste dag stond het Lyndon B Johnson Space Center op het programma. Het was een interessant bezoek met een tram toer rond het Johnson Space Center die 2u duurde en een kort bezoek aan Mission Control, het hart van de bemande vluchten waar ervaren ingenieurs en techniciens 24/24u ruimteactiviteiten monitoren gedurende ruimtevluchten.

Hier zijn enkele interessante links over de Nasa, NASA History, Human Space Flight - Shuttle and ISS, Education.

Ons bezoek duurde zo'n 4u, maar je kan daar zeker langer blijven rondhangen. We besloten op tijd te vertrekken naar onze 2de bestemming op een goeie 3u rijden: ons hotel Omni dat in de Corpus Christi baai lag aan de Golf van Mexico. Serge had dit hotel via priceline heel goedkoop kunnen boeken, echt een aanrader!

's Avonds zijn we vis gaan eten in de bekende keten: Landry's.

Op vrijdag hebben we eerst het zwembad gekeurd, samen met de jaccuzi en de sauna. Allemaal pico bello en we waren daar de enige hotelgasten die op dat moment gebruikt maakten van de accomodatie, als dat niet super is!

In de namiddag verkenden we North Padre Island. Dat eiland beslaat een hele lange smalle strook die voor de golf van Mexico ligt en een geliefkoosd oord is voor studenten tijdens Spring Break.

Het weer was prachtig (25 graden) en de natuur adembenemend. We gingen een kijkje nemen in de toeristische dienst en besloten om een schildpad te adopteren voor 10 dollar. We reden met de wagen tot op het strand en trokken er enkele foto's. 's Avonds gingen we eten in een Vietnamees restaurant en aten we voor de 2de maal vis.

In het weekend genoten we nog met z'n allen van de accomodaties van het hotel want het weer was niet zo bijzonder meer, maar nog altijd beter dan in Midland!

De culinaire ontdekkingstocht bleef maar duren en we belanden zaterdag in Ichiban, een Japans restaurant met een zeer uitgebreid zeevruchtenbuffet. Serge was verlekkerd op de oesters en ik heb er ook een paar binnengespeeld.

Op zondag hebben we het Texas Surf Museum bezocht in Corpus Christi. Daarna besloten we om nog maar eens voor de verandering vis te gaan eten en gingen we naar Pappadeaux - spreek uit op zijn Amerikaans als 'papadoos' - in Houston in de namiddag, op onze weg naar ons hotel dicht bij de luchthaven in Lake Jackson. Maandagmorgen zijn we teruggekeerd naar onze koelere oorden.

Semesterexamens Gauthier in Dow High

Gauthier zit in het 3de middelbaar op Dow High, op zijn Engels uitgedrukt: hij is dus een freshman die in 9th grade zit.
Het Amerikaans schoolsysteem ziet er totaal anders uit dan het Belgische. Er wordt geen onderverdeling gemaakt tussen ASO, TSO en BSO-leerlingen. Iedereen volgt een beetje hetzelfde programma, enkel op de vakken wiskunde en talen wordt er een onderscheid gemaakt.
Zo kan je in High School kiezen tussen 4 niveau's van wiskunde en 2 niveau's van Engels. Neemt de student het hoogste niveau, dat betekent dat hij meer leerstof te verwerken krijgt op kortere tijd. Gauthier volgt 's avonds nog Franse les omdat hij in augustus wordt getest op zijn kennis van niveau 3. Niveau 1 en 2 heeft hij al achter de rug. Hij moest 75% hebben om te slagen en hij deed dat telkens met glans. Zo kan hij Spaans volgen ipv Frans op school. Hij moest nu al kiezen welke vakken hij neemt voor volgend jaar. De keuze is overweldigend! De juiste combinatie van vakken op het gepast moment nemen is heel belangrijk voor de keuzemogelijkheden in de toekomst.
Universiteiten waarderen dat een student het moeilijkste niveau neemt met hoge scores, veel vrijwilligerswerk gedaan heeft voor de gemeenschap en geëngageerd is in naschoolse activiteiten, hoe hij het sollicitatieformulier heeft opgesteld, hoe hij zijn essay geschreven heeft...
Hieronder volgt een kort overzicht in het schoolleven van mijn oudste zoon:
Zijn lessenrooster van het 1ste half jaar zag er als volgt uit:
Hij heeft elke dag les tot 2u25, dus geen vrijaf op woensdagnamiddag.

Wiskunde van 7u40 tot 8u35

Lifelong fitness van 8u41 tot 9u36 (combinatie van theorie & praktijk)

Spaans van 9u42 tot 10u47

Lunch van 10u53 tot 11u23

Engels van 11u28 tot 12u23

Biologie van 12u29 tot 1u24

Geschiedenis van 1u30 tot 2u25

Gauthier volgt geen 7de lesuur [2u30 - 3u25], is niet verplicht!

Hij had een examen wiskunde op maandag 19 januari. Examens van Spaans & Engels op dinsdag en op woensdag kreeg hij biologie en geschiedenis op zijn boterham. De leerlingen krijgen telkens anderhalf uur voor hun examen, maar mogen nog verder werken tot maximun 2u 25'. Gauthier had telkens gedaan na anderhalf uur omdat de examens opgesteld waren in scantron, dwz meerkeuzevragen die met de computer verbeterd worden. Enkel voor de taalvakken kon dit systeem niet voor alle onderdelen gelden vermits er ook nog moest geschreven worden, gelukkig maar! Deze manier van testen en verbeteren komt in België alleen in universteiten voor. Die Amerikaanse leerkrachten hebben nogal een leven, denk ik dan maar... mijn collega's zullen me maar al te goed begrijpen en beamen, denk ik. Gisteren pas ontdekt dat deze examens niet meetellen voor zijn grades. Raar, maar waar!

DAT MAG... DAT MAG NIET...

Op donderdag 29 januari hadden Ann & Isabel een uitstap naar Bay City gepland, maar de plannen werden snel gewijzigd door de hevige sneeuwval die morgen.

Dan maar Midland City... We verkenden enkele (er zijn er ook maar een paar) boetiekjes in Main Street (de belangrijkste straat!) met name Northwood Gallery (interieur), Peel 'n Pare (keukenaccessoires), en Gems by Em (juwelenzaak). Isabel was direct verkocht aan de Chamilia beads. De keuze was overweldigend, dus een 2de bezoek dringt zich op. Voorlopig dus niets gekocht.

Daarna ging het richting Café Zinc, één van de betere restaurants in Midland.

We kozen voor een eenvoudige Europese keuken, nl. een ajuinensoep om te starten en daarna een steak-frites, wel vergezeld van een goed glas wijn. We hadden dan ook iets te vieren, Isabel's 39ste verjaardag!

De serveuse keek wel op toen we haar corrigeerden en zeiden dat we niet elk één glas wouden, maar dat ze gerust een fles kon brengen. De keuze viel op een Cabernet Sauvignon 2005, maar dat hadden ze natuurlijk niet meer in huis, het is dan een 2006 geworden.

Omdat we zo lang tafelden (eten en babbelen neemt iets meer tijd in beslag), kwam ze ons wel 10 keer vragen of alles nog naar wens was. Tot groot ongenoegen van ons beiden!

De wijn was heel lekker, maar gans de fles ledigen was ons iets te machtig. Dus vroegen we om de fles te kunnen meenemen. "No problem, shall I cork up the bottle for you?", terwijl Isabel net de kurk terug op de fles had gedaan. Meer uitleg in de onderstaande foto's. In de staat Michigan is het verboden met ontkurkte flessen drank op de openbare weg te rijden, dus moest die kurk er degelijk op geplaatst worden.

Linkerfoto: zo kregen we de fles mee. (dat mag!)

Rechterfoto: zo dacht Isabel de fles mee te nemen. (dat mag niet!) FOEI






Daarna nog elk 3 paar lederen handschoenen gekocht in Elder Beerman. (dat mag!)

Enkele anekdotes

Half januari moest mijn auto dringend binnen in de garage. De garagist had in december iets gehoord dat niet klopte en zijn vermoeden werd bevestigd. Er was iets aan de kogelgewrichten (ball joints). Dat had als gevolg dat de wielen niet goed meer konden draaien. De garagist, Fred had enkele anekdotes te vertellen: Hij had een telefoontje gekregen van een oudere vrouw die tijdens die koude temperaturen tussen -15 en -23 graden naar de carwash was geweest. Natuurlijk had deze vrouw niet gedacht aan het weinige water dat tussen de deuren door die mannen van de carwash niet afgedroogd kon worden.

Thuisgekomen en al in de garage geparkeerd, begon de vrouw te panikeren omdat ze haar deuren niet meer kon openen. Gelukkig had ze haar GSM bij en kon ze Fred opbellen.

Hij zei ook dat als je in die extreme temperaturen water omhoog zou smijten, de druppels direct zouden kristalliseren. Nog niet echt geprobeerd, maar we gaan het eens moeten testen!

Wij hadden onze drank in onze garage laten staan en wat was hiervan het gevolg?

Twee keer raden? Colablik ontploft, eerst door de carton en dan het blik zelf. Wel grappig genoeg om op mijnen blog te zetten vond ik...

Ontspannende wandeling in City Forest

Na de superdrukke kerstvakantie in België was het voor Isabel en ik zalig om gewoon even uit te blazen in de natuur. Op donderdagmiddag trokken we naar City Forest op een tiental minuten rijden en tijdens de wandeling genoten we van het winterzonnetje en het prachtige sneeuwlandschap. We konden geen betere dag uitgekozen hebben, het was windstil en een helderblauwe hemel trakteerde ons op mooie foto's.

Tentoonstelling Körperwelten in Anderlecht (Brussel)

ZO NU EN DAN VERSCHIJNT ER EEN TENTOONSTELLING DIE ONS ZELFBEELD VERANDERT.

Meer dan een half miljoen personen hebben in 2001 de eerste expositie van Körperwelten bezocht en wij waren daar ook! (zie brochure).

Op 30 december 2008 bezochten we voor de 2de keer de enorm besproken tentoonstelling in de Kelders van Cureghem, Anderlecht (Brussel). We waren rond negen uur vertrokken omdat er op de snelwegen een snelheidsbeperking was van 90 km/u omwille van de smog. We beseften pas achteraf hoe gelukkig we ons mochten prijzen dat we zo vroeg waren toen we de lange rijen zagen rond de middag. We vonden het zoals de eerste maal heel interessant en namen onze tijd om de uitleg te beluisteren via hoofdtelefoon. Een meevaller was dat ik als leerkracht gratis binnen mocht. Ze checkten amper mijn lerarenkaart van het jaar 2005, het jaar dat ik verhuisd ben naar de States.

Hierbij volgt een korte inhoud van de tentoonstelling: "Meer dan 200 echte menselijke plastinaten, complete lichamen maar ook afzonderlijke organen en transparante lichaamsschijven bieden de bezoeker een unieke blik in het menselijke lichaam, zoals tot nu toe zelfs artsen niet hadden op zo'n veelomvattende en esthetische manier. Dankzij het door Gunter von Hagens uitgevonden en ontwikkelde proces van plastinatie wordt het water van het weefselvocht in de cellen vervangen door speciale kunststoffen. De cellen en het natuurlijke oppervlaktereliëf blijven daarbij tot op microscopisch niveau in hun oorspronkelijke vorm bewaard. De preparaten zijn droog en reukloos en beschikken over een stevigheid die compleet nieuwe vormgevingen mogelijk maakt. De plastinaten van de tentoonstelling zijn geordend naar lichaamsfuncties, van bewegingsapparaat via bloedsomloop en zenuwstelsel tot aan de ontwikkeling van de mens in de moederschoot. Elke functiegroep toont bovendien preparaten van organen die door ziekte veranderingen hebben ondergaan, bijvoorbeeld door een infarct of kanker. Je komt oog in oog te staan met zowel zieke, uitgeputte, als optimaal gezonde lichamen. De tentoonstelling plaatst immers longen van rokers tegenover die van niet-rokers, gezonde levers tegenover levers met cirrose, zwakke harten tegenover gezonde harten en lichamen met een perfect gewicht tegenover lichamen met overgewicht. Tot op heden stemden 9000 personen in met de donatie van hun lichaam aan Körperwelten voor plastinatie en gebruik in de tentoonstellingen."

Deze tentoonstelling loopt nog tot 1 maart 2009. Wij vinden dit alvast een aanrader!

Op dit moment lopen deze tentoonstellingen ook in Heidelberg, Duitsland en Londen, Verenigd Koninkrijk, in Houston, Texas en Salt Lake City, Utah.