Mijn (!) Chinese krijger en 2 vazen tentoongesteld

Het vervolg van een geslaagde zaterdag avond...

Om 20u begon de receptie waar het publiek gratis op uitgenodigd werd. Het buffet was gecaterd door Shari's, één van de betere restaurants in Auburn.

Een paar weken geleden hebben alle leden van de keramiekgroep van het Kunstcentrum o.a. hun Chinese krijger en nog een paar kunstwerken op vrijwillige basis ingeleverd. Ze staan nu tentoon van 29 november tot en met 4 januari 2009.
Het was voor mij dus een eer en een genoegen om "mijn kunstwerken" tentoongesteld te zien. Ik voelde mij officieel bestempeld als artiest! In totaal heb ik een cursus van 6 sessies keramiek gevolgd. Iedere sessie duurt 10 weken.
Ik kreeg zelfs complimenten van de leraar waar ik mijn eerste sessie bij gevolgd had. Hij was echt onder de indruk van mijn werken en wees me op het feit dat ik nu zeker geen beginnelinge meer was en ik dacht van wow... wie ben ik?
Later op de avond leerde ik een blinde vrouw kennen die ik al een paar keren op de terreinen van Dow had zien lopen. Zij werd begeleid door ervaren lopers die haar bij de hand vasthielden. Ik had het uiterste respect voor haar. Toen ze me vroeg om mijn krijger te mogen "zien" voelde ik me vereerd. Ze heeft hem dan ook mogen betasten en dat moment heeft me diep ontroerd. Om de avond in stijl af te ronden, bekeken Katia en ik natuurlijk nog de beeldhouwwerken van Rodin. We wisten er trouwens al wat meer over.

Midland Center for the Arts - opening tentoonstelling over Rodin

Zaterdag 13 december was een drukke dag. Rainier had een voetbaltornooi in Grand Rapids (op meer dan 2u rijden) en moest zaterdag 2 matchen spelen en één op zondagvoormiddag.
In de namiddag kwam Ashley (een 21-jarige Amerikaanse studente) voor 2u privélessen Frans. Ze wil zich zo grondig mogelijk voorbereiden op haar 2 maanden stage in Grenoble in januari & februari. Ze komt elke dag voor 2u tot we naar België vertrekken.

Rond zessen kwam Katia (ook een studente Frans die werkt voor Dow Chemical) me oppikken om naar het Center for the Arts te gaan. Om 19u woonden we een lezing bij over Auguste Rodin gegeven door Jane Roos. Enorm interessante voorstelling a.h.v. transparanten. Hier een "beknopt overzicht" van zijn leven:

Auguste Rodin (Parijs, 12 november 1840 - Meudon, 17 november 1917) was een Frans beeldhouwer die een uitermate armoedige jeugd doorbracht. Op zijn vijftiende kon hij terecht in de Ecole impériale de dessin, genoemd la Petite Ecole. Aangemoedigd door zijn leermeesters, trachtte hij toegelaten te worden tot de Ecole des Beaux arts, tot drie keer toe, maar telkens werd hij door de jury afgewezen. De academische conformisten vonden toen al zijn gepresenteerde ontwerpen te vrijpostig. Door deze mislukking werd hij echter niet ontmoedigd. Om geld te verdienen moest hij wel gaan werken bij decorateurs, die zijn uitzonderlijke handigheid op prijs stelden. In 1864 bood hij zijn diensten aan bij de bekende Louis Carrier-Belleuse, die hem wel vijf jaar lang een aanvaardbare levenssituatie bezorgde, maar bij wie hij niet verder kwam dan het eindeloos modelleren van nietszeggende beeldjes en decoratiemotieven voor theatergevels of protserige woningen. In 1870 verbleef hij in Brussel.

Rodin ontmoette Rose Beuret, met wie hij de rest van zijn hele leven zou delen. In 1870 beeldhouwde hij haar buste. Hij zou pas in 1878 terugkeren naar Parijs. Het jaar 1875 werd het keerpunt in Rodins leven. Hij reisde naar Italië en daar ontsloten de Renaissance-werken van Michelangelo, zowel te Rome als te Florence, zijn genie. In 1880 kreeg Rodin zijn eerste officiële bestelling. Hij werd beroemd met "La Porte de l'Enfer". Hij werkte meer dan zes jaar aan de meer dan 200 beelden die ervoor bestemd waren. Ook De Kus en De Denker, beide geïnpireerd door de Divina Comedia van Dante, behoren tot deze groep. In 1886 kreeg hij van de stad Calais een nieuwe opdracht. Hij werkte tot 1888 aan de Burgers van Calais. In 1889 creëerde hij het monument Victor Hugo en voor Buenos Aires maakte hij in 1895 het monument Président Sarmiento. Intussen maakte hij van 1892 tot 1897 het schandaalverwekkende beeld Balzac, dat zelfs geweigerd werd door de Société des gens de lettres.

Rodin was een beeldhouwer van het impressionisme. Hij gebruikte de natuur om zijn werk levendig eruit te laten zien. Zijn werk valt op door het onregelmatige oppervlak, waarop de lichtval schitteringen veroorzaakt. Deze schitteringen geven het beeld beweeglijkheid. Nog een kenmerk van het impressionisme in de beeldhouwkunst is de opvatting dat de kunst autonoom is, de vorm en bedoeling zijn een eenheid en de kijker kan zien hoe het werk gemaakt is. Daardoor lijkt het soms dat het kunstwerk niet af is. In Parijs is Musée Rodin en in Philadelphia zijn aparte musea met veel werken van Rodin gevestigd. In zijn sterfplaats Meudon is een Rodin Museum met zijn gipsen beelden.

3de snowday op 10 december

Niet te geloven! Mama's met kleine kinderen zullen dat niet zo leuk vinden... Maar ik vind dat super met mijn 2 tieners en ze hebben geluk dat hun mama thuis is, zeggen ze zelf wel!

Zoals beloofd gisteren een paar foto's van het nu toch prachtig sneeuwlandschap. Praktisch gezien niet zo prettig om door te rijden. Serge zat vanmorgen bijna vast vlak voor onze oprit, met mijn truck (4 wheel drive) dan nog.

Onze barbecue ziet er maar verlaten uit...

2de snowday op 9 december

Inderdaad, ik mag me al haasten om hier mee te zijn met het weer. Het heeft vandaag zo'n 20 cm gesneeuwd. Foto's volgen... beloofd... Onze buurman Mark Eckstein mag trots zijn op zijn nieuwe snowblower. De foto hiernaast toont ons wel de juiste buurman maar de oude sneeuwruimer. Met plezier neemt hij de hoeken van onze straat mee en we zijn er hem erg dankbaar voor. Hij zegt nooit neen tegen een Belgische vanille jenever!

Op zaterdag kregen de boys een wii voor Sinterklaas. Amerikanen kennen die meneer niet, zij kennen enkel de kerstman. Een wii is een spelconsole. Sindsdien zijn ze constant aan het tennissen, bowlen, enz... in de logeerkamer op het groot scherm. Heel leuk is dat! Ik moet dringend oefenen als ik niet meer wil verliezen...

"Kope with English"

Sandy Koop, leerkracht Engels en the "founder" van de ESL Consultants (ESL= English as Second Language), werkte vroeger alleen en haar wagen was haar bureau. Tegenwoordig werkt ze samen met Brenda Ault en Susan Stephens. Dow Chemical, een klant van Sandy, had ze ons aanbevolen toen we hier toekwamen in 2005. De kinderen hadden geen enkel benul van Engels, maar na een paar lessen was het vlug duidelijk hoe de televisie een heel actieve rol had gespeeld op hun passief taalgebruik. Ook ik maakte van de gelegenheid gebruik om mijn Engels wat bij te schaven, zeker op gebied van uitdrukkingen kon ik nog veel bijleren. Maar het is zoals in elke taal, hoe meer je al weet, hoe meer je beseft dat er nog veel te leren valt...

Tijdens het voorbije weekend organiseerden Sandy en partners een opendeurdag in 2 kantoren en voor de gelegenheid werden alle expats uit 18 verschillende landen uitgenodigd. Een paar weken ervoor vroeg ze ons om wat feedback over haar lesgeven te geven. Dit vond ik leuk natuurlijk omdat we schitterende ervaringen achter de rug hadden. Nog toffer vond ik dat ze mijn "testimonial" citeerde in haar folder.

"You impacted us more than you know. It was a great pleasure and honor to have such a wonderful teacher like you. By playing motivating games, singing songs and listening to stories, my kids learned very quickly. You went beyond teaching English. You made us feel at home by accepting us the way we are."

1ste snowday op 1 december

Op zondagnamiddag (30/11) begon het lichtjes te sneeuwen, maar tegen de avond werd het pas duidelijk dat het menens was. Gauthier, Rainier & moeke hoopten op een sneeuwdag, ik moet bekennen dat ik ook wat langer kan slapen, dus ook voor mij mooi meegenomen, één van de voordelen van niet te moeten gaan werken. Het had zo'n 10 cm gesneeuwd, wat niet zo uitzonderlijk is, want er kan soms tussen 15 en 20 cm (en meer) in één keer vallen.

Maandagmorgen viel het verdict : snowday! Dat betekende een verlenging van hun Thanksgiving break en in totaal dus 6 dagen vakantie.

Het winterlandschap is momenteel prachtig, de banen redelijk goed berijdbaar. Ze zijn hier heel goed voorbereid op hevige sneeuwval, tja, dat kan niet anders in dit klimaat.

Daarom heb ik wat foto's genomen zodat iedereen kan delen in het genot!

Tegen de maand maart zal ik dit sneeuwlandschap meer dan beu zijn, maar let's cross that bridge when we come to it.