Koekjesverkoop Franse club "Chez les Napoléons" - Delta College

Op 1 december hielden de leden van de Franse club "Chez les Napoléons" een koekjesverkoop. We verkochten ook onze gloednieuwe club T-shirts en andere Franse gadgets zoals pinnen, boekjes, potloden, sleutelhangers. De studenten hadden voor de gelegenheid lekkere desserts gemaakt. Er waren pannenkoeken, wafels, fudge (4 smaken), brownies, cupcakes te verkrijgen vanaf 11u t.e.m. 15u. De opbrengst was $250. Het ganse gebeuren nam plaats in de gang waar veel studenten passeerden. Vandaag hebben we pakjes gemaakt voor een Amerikaanse familie die we "adopteren" voor Kerstmis. Het betreft een 33-jarige moeder met 7 kinderen (3 dochters en 4 zonen). Mijn studenten brachten kledij mee naar de campus en hielpen me met inpakken. Ook willen we nog een cadeaubon van $50 geven aan de moeder.

We missen onze Belgische friet!

Dit artikel slaat echt de nagel op de kop! Moest er mij nu iemand vragen wat ik het meest mis dan komt friet gegarandeerd op de eerste plaats! We hebben een restaurant gevonden waar ze hele goeie friet serveren maar dat ligt op een half uur rijden van bij ons: het is Tony's restaurant vlakbij Birch Run. Het is vooral bekend om zijn grote porties.

Hoeveel keren hebben gewoon zin gehad in een portie Belgische frieten van het frietkot s'avonds laat na het cinemabezoekje of een avondje bowlen? Ne mens kickt er wel wat van af maar toch...

Thanksgiving

'K zag eens even 39 kalkoenen passeren... o dat was een wonder... in onze tuin!

Da's pas country living zou ik zeggen, gewoon zalig.

Vandaag, 23 november, heb ik nog op het terras liggen slapen in de zon. Bij een temperatuurtje van 10 graden moet dat nog net kunnen!

De kids hebben 4 dagen vakantie nu. Er is geen school op donderdag & vrijdag. Het kerstgerief is met de auto vanuit de schuur binnengehaald en nu kan het versieren beginnen.

De betekenis van Thanksgiving heb ik al in vorige artikels uitvoerig beschreven en ook de betekenis van Black Friday.

Na 6 jaar gaan we de nachttoer niet meer op. Wij blijven gezellig doorslapen... Als er iets gekocht moet worden, kan dat ook online gebeuren. Het spannende, nachtelijke avontuur is voorbij!

Wat gaan we morgenavond eten? Juist... kalkoen! Twee weken geleden hebben we voor de eerste keer turducken gegeten. Dat is in de staat Louisiana heel populair. Het is een kalkoen met daarin een eend en daarin een kip. Ze verkopen ze hier ook in Meijer voor $60. Het is opgevuld met rijst en maisbrood. Heel lekker!

Gauthier, onze oudste zoon heeft vandaag een brief ontvangen dat hij toegelaten is op Michigan State, een universiteit in Lansing. Dat is de hoofdstad van de staat Michigan op anderhalf uur rijden.

Nu nog duimen dat hij er ook zo eentje krijgt van de Universiteit van Michigan. Deze ligt op dezelfde afstand maar in een andere stad, nl. Ann Arbor. Een paar weken geleden hebben we daar een interessante rondleiding van 3u gekregen van een student. Best wel de moeite waard om eens een kijkje te nemen in de studentenkoten, restaurants, bibliotheken en leslokalen van één van de topuniversiteiten van de staat op gebied van ingeniersopleidingen. Wereldwijd staat deze universiteit op de 14de plaats! We verwachten een brief tegen Kerstmis! Spannend, niet? Duimen maar! Ter vergelijking: Leuven staat op de 68ste plaats en is de eerste Belgische universiteit. Michigan State staat wereldwijd op de 164ste plaats.

Wij gaan nu een paar dagen relaxen en genieten van elkaar. Nog 3 weken werken en het is kerstvakantie. Nu nog examens opstellen en alles afwerken. De kids hebben maar anderhalve week kerstvakantie en ik heb 3 volle weken. Dat klinkt al heel wat beter!

Ik ga meer moeten beginnen schrijven want ik heb meer & meer moeite met de Nederlandse taal! Begin moeilijk mijn woorden te vinden en de zinsconstructie is niet meer volledig correct. We gaan een inspanning moeten doen op taalgebied, misschien beginnen Nederlandse boeken lezen? Jammer genoeg geen tijd voor het moment, ik moet nog dringend een paar Franse klassiekers doorlezen dus het zal wachten zijn tot de zomervakantie.

La douce France

De maand september is voorbijgevlogen en ik heb nauwelijks de tijd gehad om iets neer te pennen. Maar ik heb een leuke verrassing in petto!

Volgend jaar in juni 2012 vertrekken we met een groepje S.V.S.U. studenten naar Frankrijk voor 10 dagen. De bijgevoegde video vertelt er al iets meer over: Klik op "Vidéo: voyage en France"

Green card : check.

United States Permanent Resident Card is de verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd voor de Verenigde Staten.

Gisteren hebben we die langverwachte Green Card, in de volksmond : groene kaart ontvangen!

Zin in een goed boek?

Deze zomer heb ik dit ontroerend boek "Cercle littéraire des amateurs d'épluchures de patates" van ongeveer 400 blz in het Frans gelezen. Een echte aanrader voor wie graag iets bijleert over de geschiedenis en hoe mensen overleefden tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De Amerikaanse schrijfster Mary Ann Shaffer schreef dit boek samen met haar nicht Annie Barrows (te zien in de video op Youtube). Gelukkig wist Mary Ann Shaffer dat haar boek een enorm succes was juist voor ze stierf in 2008.

"Je me demande comment cet ouvrage est arrivé à Guernesey. Peut-être les livres possèdent-ils un instinct de préservation secret qui les guide jusqu'à leur lecteur idéal..."

Ik vraag me soms ook af wie mijn lezers zijn en of ze ontgoocheld zijn dat er niets nieuws op mijn blog staat. Daarom dit kort artikeltje...

Bonne lecture!

Beestjes, beestjes... allemaal beestjes! (deel 1)

Schildpadden liggen graag in de zon. Omdat we ze altijd aan de rand van onze vijver aantroffen, besloten we daar iets aan te doen! Serge kwam op het lumineus idee om een drijvend vlot in de vijver te plaatsen. Het resultaat mag gezien worden...

Beestjes, beestjes... allemaal beestjes! (deel 2)

Vanuit mijn bureauraam had ik het genoegen om een colibri, een vlinder en 2 eekhoorntjes tegelijkertijd te bewonderen. Hoog tijd dus voor een zoomlens en ja... de vlinder was nog niet gaan vliegen! Na wat gespeel met kleuren via een speciaal computerprogramma heb ik 6 mooie foto's overgehouden.

Nog eventjes geduld... en dan oogsttijd!

We genieten met volle teugen van een prachtige zomer met constante temperaturen tss. 25 en 35 graden. Na een lange winterperiode van 6 maanden is dit meer dan welkom. Het gevoel te kunnen ademen door alle deuren en vensters te kunnen openen doet ongelooflijk deugd. Het tegengestelde bevangen gevoel van ingesloten te zitten tussen de aanzienlijke sneeuwlaag (bijna halve meter op het terras) is daarentegen beangstigend. Vorig jaar hadden we bijna geen appelen, maar Serge had deze lente wijselijk alle 13 bomen gesnoeid met als gevolg dat we mogen rekenen op een rijke oogst. Ook de pruimenboom doet het vergeleken met vorig jaar veel beter. We hebben dit jaar ook nog een kersenboom geplant en hopen ook op een eerste prille oogst naar volgende zomer toe. Het is leuk te experimenteren met al die fruitbomen en bij te leren. De tuin is onze oase van rust en stilte met de vijver als een welgekomen verfrissing tijdens de hete zomerdagen.

The Devolders danken U

Serge & Ann danken U

Gauthier & Rainier danken U

Minou & Molly danken U

De kasten danken U

De garage dankt U

De barn (klinkt mooier dan schuur) dankt U

De vijver dankt U

De vissen danken U

De bomen danken U

De boomzaag dankt U

De bloemen danken U

Het gras dankt U

Het bos dankt U

De stoel in het bos dankt U

De regengoot dankt U

De vensters danken U

De schotelantenne dankt U

De fiets dankt U

De mailbox dankt U

De aanhangwagen dankt U

Het bad dankt U

De wijn mist U

Wij missen U

Home sweet home...

De laatste dag van de reis was een welgekomen rustdag. Het was een regenachtige dag en we besloten er een cinema-bezoek van te maken. De kids kozen voor Transformers 3. We hebben er allen van genoten. s' Avonds dan de valiezen gepakt om 's anderendaags vroeg te kunnen vertrekken. We staken vlot de grens naar Canada over in de voormiddag maar hadden veel file in het passeren van Toronto. De talrijke wegenwerken veroorzaakten veel file. 's Avonds waren we ook meer dan een half uur kwijt om Amerika (grens Sarnia op 2u rijden van Midland) terug binnen te rijden. Vooral de file van de bussen was zeker 5km lang. Maar alles bij mekaar hebben we een schitterende vakantie achter de rug! We hebben heel veel gezien doordat we verschillende plaatsen bezocht hebben. Eerst een paar dagen Montréal, dan een paar dagen Québec en dan een weekje in een huisje in New Hampshire + 1 dag Boston. We hebben heel veel foto's getrokken en heel veel genoten van ons samenzijn. Dat is het doel van de vakantie om familie dichter bij mekaar te brengen. Maar na 2 weken waren we toch content om terug thuis te zijn! OOST WEST THUIS BEST!!!

Highest peak in the Northeastern United States

Vroeg uit de veren deze ochtend! We moesten nog een uurtje rijden naar de plaats van vertrek. Opdracht van de 3 mannen was de Mount Washington te beklimmen en dat deden ze in 2u 30'. Proficiat! Ik ben heel fier op hen. Ze vonden het een hele leuke klim en hadden zeker 100 man ingehaald. Zij werden enkel door 2 man ingehaald, een knappe prestatie! Een gids uit het toeristisch centrum had ons de dag ervoor nog verteld dat een goede klimmer er 4u voor nodig had. Ik had toen nog gelachen en zei rap: "Tja, het wordt dus nog een half uurtje later..."

Maar mijn uitdaging was om de berg (1917 m) met de auto te berijden. Serge zou dan naar beneden rijden. Men kan ook een treintje nemen de weg terug maar dat kostte $45 per persoon, niet goedkoop! Gelukkig besloot ik vroeg te vertrekken om zo weinig mogelijk tegenliggers te hebben. Goede beslissing gezien achteraf. Na 11u werd het heel druk daar boven. Wat een zucht was het toen ik bovenkwam! Gelukkig is er daar veel parkeerplaats dus ging dat vlotjes. Mijn klim duurde ongeveer 25'. Mooie uitzichten bovenop de top beloonden ons allen. Als extra beloning kreeg ik nog een sticker met "This car climbed Mt. Washington", een CD met uitleg over de autoroute en een attest "A master of the Moutain". Ben ook fier... haha

Boulder Loop Trail

Het was terug een gemakkelijke wandeling vandaag. Een uurtje klimmen en maar een half uurtje dalen, maar het uitzicht was niet minder mooi. We namen de Kancamagus Scenic Byway op een uur rijden van ons huis en genoten van het prachtig landschap. Het wandelpad, de Boulder Loop Trail was ongeveer 3 miles (4,8 km). Kwestie van terug conditie op te bouwen. Dit is de 4de wandeling deze week.

The Flume Gorge

Gisteren eindelijk eens rust! Lang geslapen en pas in de namiddag naar Echo Lake geweest om te ontspannen. Rainier heeft als enige gezwommen en beide tieners hebben gevist.

Vandaag hebben we een hele leuke wandeling gedaan in the Flume Gorge. We volgden eerst de Pemigewasset Trail. Dat was een gemakkelijke wandeling van een uur klimmen en een uur dalen. Daarna verkenden we the Flume Gorge. Een 20 minuten durende video in het toeristisch centrum was een mooie afsluiter van deze dag. The Old Man of the Mountain in Franconia Notch State Park zal een blijvende indruk op me nalaten. De oude man van de berg was een rotsformatie bestaande uit 5 granieten richels die deeluitmaakte van Cannon Mountain. Vanuit het noorden gezien leek deze formatie (12m hoog en 8m breed) op het gezicht van een oude man. De "Old Man" werd voor het eerst beschreven in 1805 en werd het symbool van de staat New Hampshire. Als gevolg van natuurlijke erosie stortte de formatie op 13 mei 2003 naar beneden. We lazen krantenartikels over dit gebeuren en zagen de trieste impact op de plaatselijke bevolking. Het gedicht van een zekere Samantha Miller bedroefde me.

The Freedom Trail in Boston

Vanuit ons huisje in New Hampshire is het juist 2u rijden naar Boston, de grootste stad en hoofdstad van de Amerikaanse staat Massachusetts. Het wordt ook beschouwd als de officieuze hoofstad van New England. De hele agglomeratie Groot-Boston, die zich tot in New Hampshire, Rhode Island and Connecticut uitstrekt, telt meer dan 6 miljoen inwoners: de Bostonians. We parkeerden de wagen ondergronds en gingen eerst op zoek naar het toeristencentrum om een kaart van het Freedom Trail te kopen. Deze route is aangegeven door een rode lijn op de trottoirs. Op sommige plaatsen is de rode lijn uit baksteen gevormd. De Freedom Trail is zo'n 4 km lang en begint op de Boston Common, het oudste publieke park in Amerika dat oorspronkelijk gebruikt werd om vee te laten grazen, als legerkamp voor Britse soldaten en als galgenveld. We vertrokken onze wandeling om 11u30 en namen de tijd om foto's te trekken van alle bezienswaardigheden en de info te lezen.

Tegen 15u waren we terug in de ondergrondse parking en gelukkig dat we vroeg vertrokken waren want we hadden veel file op de snelweg.

White Mountain National Forest

Gisteren was het een overgangsdag en was er niet veel te beleven uitgezonderd voor de grensovergang Canada - USA. We reden terug richting Montréal om dan uiteindelijk de grens over te steken via de staten Vermount en dan New Hampshire. Prachtig landschap om door te rijden, een beetje te vergelijken met de Ardennen. Ze lieten ons nog gemakkelijk de grens over, stelden weinig vragen, doorzochten kort de koffer van de wagen en de auto en visum papieren en klaar was Kees. Gelukkig was het een zondag toen we de grens overstaken want de controle is toch wel grondig. We kwamen rond 16u aan en gingen eerst nog wat boodschappen doen 23' verder in de supermarkt Walmart. Ons huis ligt ongeveer anderhalf uur van de Canadese grens.

Vandaag gingen we eerst de rivier bekijken achter ons huis en hoopten we dat Rainier wat vis kon vangen, maar tevergeefs... De rivier is veel te ondiep, dus als alternatief zwommen we gewoon de rivier over en zwommen tegen de stroom in. Leuke ervaring, zo met ons vieren in het ijskoude water! Rainier heeft zijn eigen vislijn meegebracht en hier ter plaatse hebben ze er nog twee. Tot Rainier's groot jolijt hebben ze hier een ganse doos visgerief die hij mag gebruiken. We mogen ook gebruik maken van 2 kayaks die we zeker gaan uitproberen...

In de namiddag deden we deze bergwandeling: de Welch/Dickey Mountain Trail (moderate - loop 4.5 miles - average time = 3,5 hours). We vertrokken om 14u en hadden 3u nodig om deze te bewandelen. We trokken mooie foto's van de 2 bergtoppen Welch en Dickey en genoten van de panorama's. Leuk maar toch knap lastig... doodmoe nu...

Parc de la Chute-Montmorency / Ile d'Orléans

In dit park stort een waterval zich op indrukwekkende wijze aan de monding van de rivier Montmorency in de St. Laurencerivier 83 m naar beneden. Het verval is hier groter dan de bekende Niagarawatervallen waar het verval gemiddeld maar ongeveer 60 m bedraagt, maar de breedte en de hoeveelheid water die deze watervallen passeert maken ze tot een groter spektakel. Een kort wandelpad leidt langs de oever van de rivier tot aan de voet van de indrukwekkende waterval. We genoten onder een bewolkte hemel van dit wandelpad want regenen deed het gelukkig niet.

Daarna gingen we het eiland "Ile d'Orléans" verkennen. We stopten eerst binnen in een toeristisch bureau om een kaart van het eiland te kopen (kostte $1). Vervolgens gingen we eten in de microbrasserie "le mitan". We besloten om een paar stopjes te doen bij een kaasmaker, een lekkere bakker waar we briochen kochten, en te eindigen bij een chocoladefabriek "Chocolaterie de l'ile d'Orléans" waar we "dure" Belgische chocolade kochten en sorbet ijscrème aten, dat smaakte nogal! Vooral die kiwi-frambozensmaak...

Bezoek aan de Citadelle

Vandaag is het de nationale feestdag van de provincie Québec. Het is de eerste regenachtige dag sinds we vertrokken op reis. Elke morgen om 10u is er een aflossing van de wacht voor de citadel. Maar zo vroeg zijn wij niet uit de veren. We genieten op het gemak van ons lekker gevuld ontbijt: omelette met hesp & kaas of yoghurt met toast en vers fruit. Het doet deugd eens

bediend te worden voor de verandering! Ook de kamer wordt elke dag schoongemaakt wat een extra vakantiegevoel geeft.

We deden terug een begeleid bezoek van de citadel van een goed uur. Onze 2 gidsen maakten de rondleiding interessant.De goed bewaarde, 16 ha grote Citadelle in de vorm van een halve ster, troont dominant op het hoogste punt van de 110 m hoge Cap Diamant. Het Franse fort uit de late 17de eeuw werd tussen 1820 en 1852 uitgebreid tot een massieve vesting door de toevoeging van wallen en grachten. In de kruittoren uit 1750 verhaalt een militair museum over de geschiedenis van het "Royal 22e Régiment" met de rode uniformen, dat nu nog als vaste troepenbezetting van de citadel fungeert.

De vesting is bovendien de officiele verblijfplaats van de gouverneur-generaal van Canada.

Aan de citadel grenzen de ondertussen vredige terreinen van de Plaines d'Abraham, waar in 1759 de beslissende slag om Québec tussen Britse en Franse troepen plaatsvond. De overwinning van de redcoats luidde een nieuw, Brits tijdperk in.

In de late namiddag genoten we nog van heerlijke Bretoense pannenkoeken met ijs en aardbeien, frambozen of chocolade in de casse-crepe breton.

Wandeling door Vieux-Québec

Québec is een prachtige oude stad boven op een hoog klif. Het unieke pronkstuk van Québec is de pittoreske oude stadswijk Vieux-Québec. Het werd in 1872-1878 dankzij de vooruitziende gouverneur-generaal Lord Frederick Dufferin van de afbraak gered. Zo verdiende het een plekje op de UNESCO-lijst van Werelderfgoederen. De mooiste oude stad van Canada bestaat uit 2 wijken. Vlak bij de oever van de rivier ligt de kleine benedenstad (basse-ville), terwijl boven op het plateau aan de Cap Diamant de grote bovenstad (haute-ville) compleet ingesloten wordt door de enige volledig bewaard gebleven stadsmuu ten noorden van Mexico.
Vandaag hebben we Vieux-Québec verkend. Het was aangenaam slenteren in de smalle steegjes van de oude stad. We deden een begeleid bezoek in de namiddag van het Chateau Frontenac, een 80m hoog luxehotel met opvallende groenkoperen daken. Dit hotelbezoek was echt de moeite waard, men veronderstelt dat dit het meest gefotografeerd hotel ter wereld is. De werkzaamheden startten in 1893 op de plaats van het oude Chateau Saint-Louis, de vroegere gouverneurs van Nouvelle-France die door een grote brand in de as gelegd was. In 1924 was de centrale toren klaar. Het kasteel dankt zijn naam aan Louis de Buade, Comte de Frontenac, die van 1672 tot 1698 gouverneur van Nouvelle-France was. Aan de noordelijke punt van het Terrasse Dufferin, waar een standbeeld van Samuel de Champlain staat (heeft de stad in 1608 opgericht) sluit het Parc Montmorency aan.

B&B "Chateau des Tourelles" in Québec City

Vandaag was het een soort overgangsdag en reden we vanuit onze B&B "A la carte" in Montréal naar een korte tussenstop op de baan, de chocoladefabriek "La Cabosse d'Or" waar men gratis een rondleiding kan doen. De eigenaars zijn Belgen, verhuisd naar Canada in 1986, een gezin met 3 dochters maar jammer genoeg waren die niet aanwezig op het moment dat wij daar waren. Na een korte uitleg in het Engels konden we proeven van heerlijke Belgische pralinen. We genoten ook van lekkere frangipane en sorbet op het terras. Ze hebben daar ook nog een grote tuin achteraan en een themapark over chocolade waar men kan mini-golven.

In de late namiddag zijn we toegekomen in onze B&B. Deze is heel goed gelegen op wandelafstand van alle bezienswaardigheden.

Biosphère en Cirque du Soleil

Biosphère, een museum gericht op milieubewust leven, de relatie mens-milieu, op het eiland Sainte-Hélène (Parc Jean-Drapeau) is best de moeite om te bezoeken. We namen de tijd om het solarhuis te bekijken daar vlakbij. In 2007 werd het huis door studenten gebouwd en het was onderdeel van een experiment. Ze hadden de opdracht om zich gedurende 10 dagen te behelpen dmv van zonneenergie.

's Avonds was de akrobatenshow "Totem" van Cirque du Soleil echt de moeite waard! Het duurde zo'n 2u met een intermezzo van 30'. Onze tieners hadden er ook van genoten.

La ville souterraine

Het marktbezoek in Jean-Talon was echt de moeite waard. Je kan daar proeven van vers fruit dat reeds voorgesneden in mandjes ligt. We konden niet weerstaan aan de lekkere pruimen en kochten er maar voor langs de weg. Daarna gingen we naar een godshuis uit 1924: L'Oratoire Saint-Joseph du Mont-Royal met de reusachtige koperen koepel. Deze behoort tot de grootste en belangrijkste bedevaartskerken ter wereld en is een van de topattracties van Montréal. Het trekt zo'n anderhalf miljoen toeristen per jaar. Broeder André is in oktober 2010 heilig verklaard. Hij stierf in 1937 op 91-jarige leeftijd en ontving massa's bedevaarders die op een merkwaardige manier genazen. We stapten verder naar de Mont-Royal, de opvallende heuvel in het noordwesten van het stadscentrum, die al in 1535 door Jacques Cartier beklommen werd. Vanaf het prachtige uitzichtplatform aan de Belvédère du Chalet heb je een schitterend uitzicht op de stad. Het Parc du Mont-Royal werd ontworpen door de landschapsarchitect Frederick Law Olmsted die ook met het Central Park in New York een stukje natuur in de grootstadjungle bracht. We namen ook een kijkje bij La Croix. We daalden af naar downtown en namen enkele foto's van la Cathédrale Marie-Reine-du-Monde dat zich liet inspireren door de Sint-Pietersbasiliek in Rome.

We sloten de dag af met een bezoek aan het ondergronds complex van winkels, kantoren, metrogangen, treinstations, hotels en appartementen dat het mogelijk maakt dat het leven in de metropool niet stilvalt tijdens de uiterst barre Canadese winters. De tegen weer en wind beschermde winkelgalerijen van de ondergrondse Ville souterraine zijn 30 km lang en liggen tussen 60 gebouwencomplexen. In de zomer brengen de inwoners van Montréal hun tijd liever door in de zonnige steegjes, maar bij de stevige vriestemperaturen van de gure winter geven ze de voorkeur aan ontspannen winkelen in de geklimatiseerde onderwereld. We genoten van lekkere pannenkoeken met banaan, aarbeien, ijscrème en vooral niet te vergeten de chocolade van Nutella... 's Avonds zijn we naar een Belgisch frietkot "Frite alors" geweest om de dag te eindigen in stijl! Als je een poutine bestelt, dan krijg je de uitleg als je op het woord klikt!

De ontbijtkoeken hebben ons gesmaakt!

Montréal dankt haar naam aan de Mont Royal, de 'berg' van 228 meter hoog. De bevolking bestaat uit 70% uit Franstaligen, 15% uit Engelstaligen en voor 15% uit immigranten en is de enige multiculturele stad in de provincie Québec. Hoewel de zee 1600 km verderop ligt, is Montréal toch altijd een belangrijke basis aan de St. Laurensrivier geweest. Met de uitbouw van de St. Laurenszeeweg werd de haven ook in de richting van de Grote Meren toegankelijk voor grote zeeschepen.

Vandaag hebben we heel wat gezien van de stad. Deze morgen zijn we een kijkje gaan nemen in het noorden van de binnenstad waar de 190m hoge Tour olympique de letterlijke bekroning van het Parc olympique vormt. Met indrukwekkende kabels fixeert de toren stijlvol het dak van het olympisch stadion waar 70 000 toeschouwers in kunnen. We hadden graag het insectuarium bezocht maar dit was gesloten door restauratiewerken tem 9 juli. Jammer! We hebben dan eerst de Biodome bezocht, een natuurwetenschappelijk museum, een 'binnenzoo' die de relatie tussen mens en flora en fauna in vier verschillende ecosystemen illustreert. Daarna hebben we genoten van een begeleid bezoek van het Olympisch station. De wereldtentoonstelling EXPO '67 en de Olympische zomerspelen van 1976 trokken de aandacht van de hele wereld. Met de kabellift waren we in een razendsnel tempo boven en konden we mooie foto's nemen van de stad.

We kochten metro/buskaarten voor 3 opeenvolgende dagen en besloten om het oude stadsgedeelte te verkennen. Halverwege de 20ste eeuw bevond de oude stad zich nog in een meelijwekkende staat. Alleen ingrijpende en dure restauratiewerken konden de historische kern van de slopershamer redden en voor de toekomst bewaren. We namen een pauze om een lekkere sandwich te verorberen in een van de talrijke bistro/restaurantjes in de buurt van het stadshuis.

Daarna bezochten we de Chapelle Notre-Dame-de-Bonsecours die een bewogen verleden achter de rug heeft. De oorspronkelijke houten kerk uit 1657 brandde meermaals af en ook haar stenen opvolgster onderging in 1771 hetzelfde lot. De laatste keer dat brand grote schade veroorzaakte, was aan het einde van de 19de eeuw. In de matrozenkerk baden zeelui voor een behouden vaart. Ze schonken scheepsmodellen die ook vandaag nog aan het plafond hangen.

We slenterden langs de oeverpromenade en genoten van de ontspannen sfeer van zonovergoten terrasjes langs de Place Jacques-Cartier, Marché Bonsecours en gingen verder richting Basilique Notre-Dame. Dat neogotische meesterwerk uit 1829 is een van de mooiste en grootste Frans-Canadese kerken. Ze biedt plaats aan 3500 mensen. Vlak achter de historisch oude stad bakenen schreeuwerige neonverlichting en exotische schrifttekens het kleine Quartier Chinois af. We waren tevreden over onze 2de dag. We gingen terug via de metro/bus en genoten 's avonds van een uitgebreid buffet in Casa Corfu, een restaurantje op een paar minuten van onze B&B.

Montréal: De Frans-Canadese wereldhoofdstad

Provincie Québec: Een stukje Frankrijk in Noord-Amerika

Aan de oostkust van Canada handhaven de inwoners nog altijd de Frans-Canadese levenswijze en streven voortdurend naar onafhankelijkheid. "Je me souviens" (ik herinner me) is het motto van de provincie (staat op elke nummerplaat in Québec) en het beschrijft hoe de grote meerderheid van de bewoners nog aan hun Franse afkomst denkt. Dat streven naar een onafhankelijke cultuur was vooral duidelijk in de jaren 1960, toen Québec in de "révolution tranquille" (stille revolutie) een radicale politieke, economische en sociale klimaatsverandering doormaakte. Grote opdrachten werden bijna uitsluitend toevertrouwd aan Frans-Canadese ondernemingen, waardoor veel Engels-Canadese firma's naar het naburige Ontario verhuisden. Zo kreeg het staatsbedrijf en energiereus Hydro Québec de opdracht de natuurlijke bronnen geschikt te maken voor exploitatie. De discriminatie van Franstaligen wat loon en toelating tot de hogere opleidingsinstituten betreft, werd afgeschaft en het Frans werd uitgeroepen tot de officiele en alledaagse taal. Op dezelfde manier waarop Astérix en Obelix hun Gallisch dorp ooit verdedigden tegen de Romeinse wereldmacht, verzetten zich nu meer dan 7,5 miljoen inwoners van Québec tegen de meer dan 300 miljoen Engelse buren uit de andere Canadese provincies en de oppermachtige Verenigde Staten.

Als u de geschiedenis van deze regio grondig doorneemt is het een eer om zoveel traditie op gebied van taal en cultuur aan de levende lijve te ervaren. Het zijn zalige momenten voor mezelf om een mondje Frans te kunnen praten met de lokale bevolking en de Europese invloed op te snuiven..

Montréal ligt op een 9,5 u rijden van Midland. Aan de Canadese grens in Sarnia geen enkel probleem gehad zoals verwacht. Om het land buiten te rijden heeft men zelfs geen visum nodig. Tijdens de vlotte autorit ben ik beginnen lezen over alle bezienswaardigheden in deze 2 steden en heb ik de Canadese provincies even op' mijn kaart' gezet. Best interessant! Net 1u vooraleer we Montréal binnenreden, zijn we een toeristisch centrum binnengewandeld waar ik toch heel veel nuttige info gekregen heb. We besloten om onze honger te stillen in Schwartz's, waar ze heel lekkere sandwiches hebben met la viande fumée. Daarna zijn we naar onze 1ste stop gereden, een hele leuke B&B op een paar km van downtown. 's Avonds hebben we nog wat rondgewandeld en de omgeving een beetje verkend en ook wat inkopen gedaan. We kijken ernaar uit om terug lekker brood te kunnen eten morgen. Maar nu zijn we pompaf, piepedood...

Wordt vervolgd...

Gelukkig en gezond 2011!

Dat het nieuwe jaar veel geluk, vreugde en liefde mag brengen aan al onze familieleden en vrienden!
Lezen is een vorm van therapie, schrijven is er ook één...
Tja, voor de ene lezer zijn die pioenen van mijn vorig artikel (datum durf ik niet eens meer te bekijken omdat het al schandalig lang geleden is!) al lang uitgebloeid en voor de andere lezer zou ik zelfs een boek mogen schrijven...en ik heb nog 1 weekje kerstvakantie: redenen genoeg om eens iets neer te typen zou ik zeggen. En daarbij blijven trouwe aanhangers deze blog lezen dus heb ik besloten om maar te blijven schrijven...
Dank u voor alle leuke reacties die ik in 2010 mocht lezen, het was hartverwarmend op zijn minst!
Laten we beginnen met het nieuwtje van de dag: 3 januari 2011. Onze oudste zoon is net 16 geworden en is vanmorgen alleen met de auto naar school (Dow High) vertrokken.
Apetrots zijn we op hem, omdat hij op jeugdige leeftijd toch die verantwoordelijkheid aandurft. Maar dit is Midland, waar de meerderheid de verkeersregels respekteert en waar het verkeer niet zo druk is als in een grote stad. Gauthier heeft me vanmorgen laten weten dat hij goed gearriveerd was. De eerste keer is altijd iets speciaals zowel voor de puber als voor de ouders.
Ondertussen zie ik Gauthier veilig de oprit oprijden. Geslaagde 1ste dag! Mijn hart slaat een zuchtje, ik heb dan ook maar een heel klein hartje wat dat betreft. Hij vond het een leuke ervaring!
Mijn goede voornemens dit jaar zijn veelvuldig: topprioriteit na mijn 3 mannen natuurlijk is mijn full time job in Delta College en Saginaw Valley State University. Het zal keihard werken worden om de wintersessie (15 lesweken) 2011 tot een goed einde te brengen. De voorbije 2 weken ben ik reeds begonnen met de lesvoorbereidingen en syllabussen te typen. Dat is een soort getypte lesagenda met lesonderwerpen, taken & toetsen en mijn eigen werkregels. Een hele klus dus als je 5 à 6u rekent per syllabus en ik heb er 4 verschillende. Mijn part time job wordt nu een full time en dat op zich is ook al een uitdaging! Werk aan de winkel! Maar eind april kan ik genieten van 4 maanden congé, dus genoegd geklaagd...
Wat wil ik bereiken in 2011?
Mijn doel is studenten te motiveren om Frans verder te studeren. Dit op zich is geen doetje. Uit de ervaringen van de herfst sessie heb ik ondervonden dat er velen de Franse taal enkel kiezen omdat ze financiële hulp krijgen of omdat ze ten minste 1semester een vreemde taal MOETEN kiezen in hun opleiding. Ze hebben de keuze tussen Frans, Spaans, Duits, Japans (S.V.S.U) Nu dat is niet de beste motivatie natuurlijk want na 1 semester geven ze er gewoon de brui aan, missie "taalervaring" volbracht. Ze kiezen in de 2de semester voor beroepsgebonden studievakken die voor hen prioritair zijn, wat natuurlijk ook wel te verstaan is. En Frans is een uitdaging voor Amerikanen omwille van de grammatica (veel uitzonderingen) en de uitspraak.
Toch moet ik vermelden dat het contact super meegevallen is en de evaluatieformulieren over het algemeen vrij positief waren. Hiermee bedoel ik de feedback van de studenten aan de profs. Dit was voor mij een hele nieuwe ervaring. Amerikanen zijn veel mondiger dan Belgen en houden geen blad voor de mond.
Daarnaast wil ik in mijn vrije tijd zoveel mogelijk gaan sporten, liefst met mijn man. Hij motiveert me telkens ik een dipje heb en momenteel heb ik er veel. Kwestie van de winterblues aan te pakken, veel te bewegen in mijn "favoriete" maand januari.
Vandaag goed begonnen: 5,5 km gelopen op de loopband en wat gefietst. Gevolg? 500 calorieën moesten eraan geloven. Deze week ga ik elke dag sporten om er zo vlug mogelijk 4kg af te krijgen.
Ik wens jullie allen veel succes met het verwezelijken van jullie doel!