Gelukkig en gezond 2011!

Dat het nieuwe jaar veel geluk, vreugde en liefde mag brengen aan al onze familieleden en vrienden!
Lezen is een vorm van therapie, schrijven is er ook één...
Tja, voor de ene lezer zijn die pioenen van mijn vorig artikel (datum durf ik niet eens meer te bekijken omdat het al schandalig lang geleden is!) al lang uitgebloeid en voor de andere lezer zou ik zelfs een boek mogen schrijven...en ik heb nog 1 weekje kerstvakantie: redenen genoeg om eens iets neer te typen zou ik zeggen. En daarbij blijven trouwe aanhangers deze blog lezen dus heb ik besloten om maar te blijven schrijven...
Dank u voor alle leuke reacties die ik in 2010 mocht lezen, het was hartverwarmend op zijn minst!
Laten we beginnen met het nieuwtje van de dag: 3 januari 2011. Onze oudste zoon is net 16 geworden en is vanmorgen alleen met de auto naar school (Dow High) vertrokken.
Apetrots zijn we op hem, omdat hij op jeugdige leeftijd toch die verantwoordelijkheid aandurft. Maar dit is Midland, waar de meerderheid de verkeersregels respekteert en waar het verkeer niet zo druk is als in een grote stad. Gauthier heeft me vanmorgen laten weten dat hij goed gearriveerd was. De eerste keer is altijd iets speciaals zowel voor de puber als voor de ouders.
Ondertussen zie ik Gauthier veilig de oprit oprijden. Geslaagde 1ste dag! Mijn hart slaat een zuchtje, ik heb dan ook maar een heel klein hartje wat dat betreft. Hij vond het een leuke ervaring!
Mijn goede voornemens dit jaar zijn veelvuldig: topprioriteit na mijn 3 mannen natuurlijk is mijn full time job in Delta College en Saginaw Valley State University. Het zal keihard werken worden om de wintersessie (15 lesweken) 2011 tot een goed einde te brengen. De voorbije 2 weken ben ik reeds begonnen met de lesvoorbereidingen en syllabussen te typen. Dat is een soort getypte lesagenda met lesonderwerpen, taken & toetsen en mijn eigen werkregels. Een hele klus dus als je 5 à 6u rekent per syllabus en ik heb er 4 verschillende. Mijn part time job wordt nu een full time en dat op zich is ook al een uitdaging! Werk aan de winkel! Maar eind april kan ik genieten van 4 maanden congé, dus genoegd geklaagd...
Wat wil ik bereiken in 2011?
Mijn doel is studenten te motiveren om Frans verder te studeren. Dit op zich is geen doetje. Uit de ervaringen van de herfst sessie heb ik ondervonden dat er velen de Franse taal enkel kiezen omdat ze financiële hulp krijgen of omdat ze ten minste 1semester een vreemde taal MOETEN kiezen in hun opleiding. Ze hebben de keuze tussen Frans, Spaans, Duits, Japans (S.V.S.U) Nu dat is niet de beste motivatie natuurlijk want na 1 semester geven ze er gewoon de brui aan, missie "taalervaring" volbracht. Ze kiezen in de 2de semester voor beroepsgebonden studievakken die voor hen prioritair zijn, wat natuurlijk ook wel te verstaan is. En Frans is een uitdaging voor Amerikanen omwille van de grammatica (veel uitzonderingen) en de uitspraak.
Toch moet ik vermelden dat het contact super meegevallen is en de evaluatieformulieren over het algemeen vrij positief waren. Hiermee bedoel ik de feedback van de studenten aan de profs. Dit was voor mij een hele nieuwe ervaring. Amerikanen zijn veel mondiger dan Belgen en houden geen blad voor de mond.
Daarnaast wil ik in mijn vrije tijd zoveel mogelijk gaan sporten, liefst met mijn man. Hij motiveert me telkens ik een dipje heb en momenteel heb ik er veel. Kwestie van de winterblues aan te pakken, veel te bewegen in mijn "favoriete" maand januari.
Vandaag goed begonnen: 5,5 km gelopen op de loopband en wat gefietst. Gevolg? 500 calorieën moesten eraan geloven. Deze week ga ik elke dag sporten om er zo vlug mogelijk 4kg af te krijgen.
Ik wens jullie allen veel succes met het verwezelijken van jullie doel!

Bedenking van het jaar!

Deze mooie rode pioen is getrokken in onze tuin.
Gisteren viel mijn oog op DE spreuk van het jaar, naar mijn gevoel!
Ik had het gelezen in een mail gestuurd naar alle ouders van kids die op Jefferson Middle School school lopen. Mijn jongste zoon zit daar momenteel nog in het 1ste middelbaar of hier 7th grade genoemd. Tijd om te bezinnen weliswaar...
“The longer I live, the more I realize the impact of attitude on life. Attitude, to me, is more important than facts. It is more important than the past, the education, the money, than circumstances, than failure, than successes, than what other people think or say or do. It is more important than appearance, giftedness or skill. The remarkable thing is we have a choice everyday regarding the attitude we will embrace for that day. We cannot change our past… The only thing we can do is play on the one string we have, and that is our attitude. I am convinced that life is 10% what happens to me and 90% of how I react to it. And so it is with you…we are in charge of our Attitudes.”
Charles R. Swindoll
Zo kan ik deze wijze spreuk direct toepassen op mijn leven gezien door de ogen van een jonge veertiger: Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik die wijze raad aan mijn studenten op Delta College en SVSU (twintigers) doorgeef: In het leven heb je de keuze om juiste of onjuiste beslissingen te nemen, denk goed na vooraleer je die neemt want je toekomst kan ervan afhangen. Als volwassenene neem je een bepaalde houding aan die kan variëren van een zeer passieve naar een neutrale of een zeer actieve tot duidelijke passionele houding. Je kan beslissen om je passie te volgen en van je hobby je beroep te maken. Naar mijn mening zijn dit de gelukkigste mensen op aard. Het is niet altijd gemakkelijk om de juiste beslissing te nemen, de toekomst kan zo onduidelijk zijn, bangelijk onzeker... Tegenwoordig is het moeilijker om juiste beslissingen te nemen door de steeds sneller veranderende maatschappij. Jongeren hebben nu TEVEEL KEUZES en lijden onder de OVERINFORMATIE vind ik persoonlijk. Daarom vind ik het super belangrijk dat ouderen een duidelijker boodschap aan de jongere generatie geven. Hoe men tegenover het leven staat, m.a.w. welke houding men in een bepaalde situatie aanneemt en wat men dan uiteindelijk beslist, heeft niet enkel gevolgen voor zichzelf maar ook voor de directe omgeving.

Op een mooie oktoberdag...

Deze morgen net iets voor ten achten, keek ik door mijn badkamerraam en zag... een hert en 10 kalkoenen lopen... Het was het begin van een mooie dag! Geluk zit in kleine dingen en ik ben een gelukkig mens... Serge had nog meer geluk deze morgen: hij zag 5 herten en 11 kalkoenen lopen... (neeje, niets gedronken hoor!) Geheelonthouder in hart en nieren, haha!!!

De maand september is aan ons voorbijgevlogen en ik heb nauwelijks/niet dus de tijd gehad/genomen om te bloggen of van iets te genieten op mijn gemakske zoals dat vroeger wel het geval was. Grotendeels is dit te wijten aan de vele sportieve activiteiten. Natuurlijk speelt voetbal zoals altijd de hoofdrol maar sinds 30 augustus ben ik ook terug beginnen lesgeven.

Het was een mooie break de 5 voorbije jaren, maar ik had echt genoeg van privélessen te geven en miste de groepssfeer en het contact met studenten enorm. Ondertussen heb ik dit hier in de States op een heel aangename manier mogen proeven. Ik geef momenteel lessen Frans in Delta College en SVSU (Saginaw Valley State University), ttz 8u/week. Mijn studenten zijn heel enthousiast en gemotiveerd! Het zijn vooral beginners, maar toch zijn er al velen die in het middelbaar wat Frans als keuzevak genomen hadden, we noemen deze studenten valse beginners of faux débutants... Deze winter ga ik in totaal 3 klassen hebben wat gelijk staat aan 12u les/week en hopelijk kan ik dat uitbreiden naar 4 klassen (full time) volgend academiejaar.

Verder stellen onze 2 tieners dat supergoed op school. Het is niet altijd gemakkelijk dit te combineren met voetbal maar we passen hier een mouw aan. Het herfstseizoen is altijd even wennen aan het vlugge ritme, het vallen van de bladeren, het opruimen van de talrijke bloempotten in de tuin, het planten van honderden bloembollen zoals tulpen, krokussen, irissen en paaslelies en het nog even nagenieten van de laatste zonnestralen...

En ja, voor ik het zou vergeten: we hebben een nieuwe auto sinds 10 augustus. Het is een Town & Country van het merk Chrysler.

Het was een toffe verrassing voor Jen & Rob toen ik hen kwam ophalen in Detroit. We hadden goed kunnen zwijgen... Ge leert dat met ouder worden hé!

Een dagje "Philly" op woensdag 11 augustus

Op het programma stond: een lunch met een ex-studente Frans, een ingenieur scheikunde, 5-talig, die voor Dow Chemical werkt en sinds vorig jaar voor haar werk verhuisd is naar Philly EN natuurlijk ook gaan shoppen. Sinds een paar maanden vliegt de Dowshuttle nu naar Philly (zie vorige artikeltjes over Lake Jackson) en kunnen familieleden genieten van een gratis zitje op het vliegtuig. Het is vanuit MBS (Midland - Bay City - Saginaw)een heel korte & aangename vlucht van 1u15'. Philadelphia is een stad in het oosten van de VS en is de grootste stad in de staat Pennsylvania. De stad speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van de VS. Ze werd gesticht in 1681, was in 1776 toneel van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring en was van 1790 tot 1800 de hoofdstad van de VS. In de volksmond wordt de stad vaak "Philly" genoemd. De naam Philadelphia komt uit het Grieks en betekent 'Broederliefde'. Het is de 6de stad van Amerika met ongeveer 1,5 miljoen inwoners. Bezienswaardigheden zijn: oude binnenstad met Independence Hall, veel oude gebouwen zoals dat van de American Academy of Arts and Sciences, het Rodin Museum met de grootste verzameling werken van Rodin buiten Frankrijk, Liberty Bell.

's Morgens bracht ik een begeleid bezoek aan Independence Hall. Je kan gratis tickets verkrijgen in de toeristische dienst vlakbij. Ik nam de toer van 9u30 die duurde een half uur. Het was een grote groep van ongeveer 70 man. Independence Hall is een historisch gebouw waar op 4 juli 1776 de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring werd aangenomen. George Washington werd er gekozen tot bevelvoerder van het Amerikaanse leger in 1775. In het gebouw werd in 1777 tevens het ontwerp voor de Amerikaanse vlag gekozen, werden in 1781 de Articles of Confederation (waardoor de 13 staten van Amerika samen een confideratie vormden) aangenomen en werd de Amerikaanse Grondwet in 1787 opgesteld. Tegenwoordig is Independence Hall van binnen en van buiten gerestaureerd tot zijn oorspronkelijke laat 18e-eeuwse uiterlijk. Ook het meeste meubilair stamt uit die periode (zie foto). Independence Hall maakt deel uit van het Independence National Historical Park en werd in 1979 opgenomen op de Werelerfgoedlijst van UNESCO.

Daarna bracht ik een bezoek aan de beroemde en historische klok: Liberty Bell. Deze is één van de meest bekende symbolen van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en staat bekend als symbool voor de vrijheid in het algemeen. De klok is gehuisvest in een paviljoen gelegen tegenover Independence Hall. Volgens de overlevering werd de klok op 8 juli 1776 geluid om de burgers van Philly samen te roepen voor het voorlezen van de Declaration of Independence. De Liberty Bell stond ook bekend als de 'Independence Bell' of de 'Old Yankee's Bell', tot de Amerikaanse abolitionistische beweging de klok als symbool overnam in 1837. In de 19e eeuw ontstond er een scheur in de klok. De huidige brede scheur is het resultaat van verscheidene reparatiepogingen. In 1893 componeerde John Sousa een mars die hij naderhand de titel Liberty Bell March gaf.

In de namiddag heb ik nog een belangrijke ontdekking gedaan op gebied van merkkledij! Ik hou enorm van Europese merken, naar mijn bescheiden mening veel stijlvoller en van veel betere kwaliteit. Maar... toen ik in Walnutstreet aan het slenteren was en in winkels binnenging waarvan ik de meeste merken reeds kende, kwam ik opeens een winkel binnen waarvan ik dacht: 'wow, hier kan ik uren in rondlopen om te kiezen'. Ik vond het enorm Europees uitzien, het decor, de stijl... Daarom vroeg ik aan een verkoopster of Anthropologie een Europees merk was, voor mij tot nu toe onbekend. Sinds ik in de States reeds 5 jaar vertoefde, was het heel goed mogelijk dat ik niet meer up-to-date was. Maar neen mevrouw, het is wel degelijk Amerikaans. Ah bon! Ik heb dus een leuke T-shirt en een gilet gekocht, heel speciaal voor op mijn talrijke jeansrokken die ik in '?' gekocht had. Je kon het raden zeker? Dat was België natuurlijk!

Het beste ervan is dat ik die kleren online kan bestellen, de andere mogelijkheid is naar Birmingham rijden op zo'n anderhalf uur.

Knappe voetbalprestaties van Gauthier's team

Onzen oudsten heeft drukke tijden achter de rug. Hij was pas terug van België op vrijdagavond 9 juli en op zaterdagavond 10 juli had hij al een sleepover bij zijn voetbalcoach Rob Camilletti met een paar andere spelers. Reden? Het vroege vertrek (6u) op zondagochtend naar Blaine, Minnesota op 13u rijden van Midland. Zijn ploeg U-16 Midland Fusion '94 deed het niet slecht!

Uit een krantenartikel van de Midland Daily News

Hieronder nog een link uit een andere krant: the Morning Sun:
http://www.themorningsun.com/articles/2010/07/29/sports/preps/srv0000008955805.txt

Familiebezoek - 1 maand België

Na onze verhuis in mei hadden we niet veel tijd om op adem te komen. De 4 weken ertussen voelden aan alsof het maar 2 weken waren vooraleer we naar België gingen. We hadden het gevoel nog niet veel gerealiseerd te hebben, maar in realiteit hadden we natuurlijk veel meer verwezenlijkt! We hebben de juiste beslissing genomen voor te opteren voor een zomerverblijf van 1 maand. Reeds 4 jaar kwamen we enkel tussen Kerst en Nieuw terug, maar we vonden dit bezoek te kort en het weer was ook niet altijd een meevaller. Deze zomer hebben we genoten van lange zomeravonden, BBQ's, feestjes zoals ook een trouwfeest van mijn neef Jeroen De Clerck de dag van aankomst, 12 juni. Het was een heel tof weerzien van familie die echt heel content waren dat we erbij konden zijn. De dagen vlogen voorbij en voor we het goed en wel beseften, vertrokken we voor 3 dagen naar Parijs. We hadden daar afgesproken met een paar Franse vrienden die we in Midland leerden kennen. Iedereen van de Franse groep ging een beetje zijn eigen weg in 2008. Sommige families keerden terug naar Parijs, anderen gingen in Zwitserland wonen, maar we hebben altijd het contact bewaard wat wijst op een diepe vriendschap.

Onze tieners genoten met volle teugen van hun 3-daagse cultuurreis in de Franse hoofdstad. Links op de foto zie je onze 'passionele' gids die ons bijna 3 uur lang 'gijzelde' met haar toch wel boeiende uitleg over de geschiedenis van de Notre-Dame, in het Frans weliswaar! We bezochten het Louvre, de Notre-Dame, de Eiffeltoren. We slenterden op de Champs-Elysées, Place de la Concorde, Place du Tertre (Montmartre) en de laatste dag was het bezoek aan de Château de Versailles een puur genot voor het oog. Prachtige aangelegde tuinen zorgden dan ook voor talrijke mooie foto's.

Op 1 juli stond een dagje Brugge op het programma met mijn ma en de kids. We hadden terug afgesproken met een Waalse vriendin (die nu ook in Midland woont) en haar zoon en dochter. In de voormiddag deden we een boottochtje en genoten we van ons 'Venetië van het Noorden'. Na een gezellige lunch op een zonnig terrasje gingen we nog wat shoppen.

De laatste dagen van juli waren gevuld met onze jaarlijkse aankopen zoals Franse boeken, lingerie, schoenen, DVD's, stroopwafels, chocolade en sausen die we in Midland niet kunnen kopen zoals bearnaisesaus. De 9 valiezen zaten dan ook weer propvol en het was wikken en wegen tot vervelens toe. Het weer in België was een voltreffer tijdens ons bezoek als je het vergelijkt met het weer nu, eind juli. De Michigan zomers daarentegen zijn heel aangenaam. We hebben nu al weken constante temperaturen van 30 graden. We hebben nog veel werk aan de winkel maar het begint te vlotten. We zijn blij dat we verhuisd zijn en wonen hier heel graag. De tuin is een verademing, een oase van rust en stilte en van zalig gefluit van vogels... Wat kan een mens nog meer verlangen?

Een nieuwe start... we vliegen erin!

Wat voelt het goed om terug eigenaar te zijn en zelf beslissingen te kunnen nemen!
Zoals o.a. een dode boom verwijderen van ons domein (zie onze houthakker links); dat hoort er nu bij.
2 weken geleden hebben 4 man onze inboedel in 4 dagen ingepakt. Tijdens vorig weekend hadden we tussen voetbalwedstrijden door de tijd om ons eigen huis schoon te maken. Het was een erg vermoeiend weekend met heen & weer rijden tussen hotel en huis. Vorige week hebben de verhuizers dan alles uitgepakt in 2 dagen en sinds woensdag leven we letterlijk tussen de dozen. We storten ons tegenwoordig op karton & papier. Ik garandeer het jullie dat ik geen papier meer kan zien! MAAR we voelen ons hier direct thuis, het is een verademing om terug van een stukje privé te kunnen genieten en onze tuin is buitengewoon zalig om in te vertoeven...

Gisteren heb ik een pruimenboom (Stanley plums, zie foto rechtsboven) gekozen voor mijn Moederkesdag (amper 1 week geleden!) en voor mijn verjaardag ga ik wel nog een ander fruitboompje uitpikken (da's langer geleden!). Het was er gewoon nog niet van gekomen door al die drukte. Maar ik vind een boompje dan ook veel specialer dan een bos rozen. Morgen belooft het een warme dag te worden en dan ga ik nog wat bloemen planten.