Een dagje "Philly" op woensdag 11 augustus

Op het programma stond: een lunch met een ex-studente Frans, een ingenieur scheikunde, 5-talig, die voor Dow Chemical werkt en sinds vorig jaar voor haar werk verhuisd is naar Philly EN natuurlijk ook gaan shoppen. Sinds een paar maanden vliegt de Dowshuttle nu naar Philly (zie vorige artikeltjes over Lake Jackson) en kunnen familieleden genieten van een gratis zitje op het vliegtuig. Het is vanuit MBS (Midland - Bay City - Saginaw)een heel korte & aangename vlucht van 1u15'. Philadelphia is een stad in het oosten van de VS en is de grootste stad in de staat Pennsylvania. De stad speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van de VS. Ze werd gesticht in 1681, was in 1776 toneel van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring en was van 1790 tot 1800 de hoofdstad van de VS. In de volksmond wordt de stad vaak "Philly" genoemd. De naam Philadelphia komt uit het Grieks en betekent 'Broederliefde'. Het is de 6de stad van Amerika met ongeveer 1,5 miljoen inwoners. Bezienswaardigheden zijn: oude binnenstad met Independence Hall, veel oude gebouwen zoals dat van de American Academy of Arts and Sciences, het Rodin Museum met de grootste verzameling werken van Rodin buiten Frankrijk, Liberty Bell.

's Morgens bracht ik een begeleid bezoek aan Independence Hall. Je kan gratis tickets verkrijgen in de toeristische dienst vlakbij. Ik nam de toer van 9u30 die duurde een half uur. Het was een grote groep van ongeveer 70 man. Independence Hall is een historisch gebouw waar op 4 juli 1776 de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring werd aangenomen. George Washington werd er gekozen tot bevelvoerder van het Amerikaanse leger in 1775. In het gebouw werd in 1777 tevens het ontwerp voor de Amerikaanse vlag gekozen, werden in 1781 de Articles of Confederation (waardoor de 13 staten van Amerika samen een confideratie vormden) aangenomen en werd de Amerikaanse Grondwet in 1787 opgesteld. Tegenwoordig is Independence Hall van binnen en van buiten gerestaureerd tot zijn oorspronkelijke laat 18e-eeuwse uiterlijk. Ook het meeste meubilair stamt uit die periode (zie foto). Independence Hall maakt deel uit van het Independence National Historical Park en werd in 1979 opgenomen op de Werelerfgoedlijst van UNESCO.

Daarna bracht ik een bezoek aan de beroemde en historische klok: Liberty Bell. Deze is één van de meest bekende symbolen van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en staat bekend als symbool voor de vrijheid in het algemeen. De klok is gehuisvest in een paviljoen gelegen tegenover Independence Hall. Volgens de overlevering werd de klok op 8 juli 1776 geluid om de burgers van Philly samen te roepen voor het voorlezen van de Declaration of Independence. De Liberty Bell stond ook bekend als de 'Independence Bell' of de 'Old Yankee's Bell', tot de Amerikaanse abolitionistische beweging de klok als symbool overnam in 1837. In de 19e eeuw ontstond er een scheur in de klok. De huidige brede scheur is het resultaat van verscheidene reparatiepogingen. In 1893 componeerde John Sousa een mars die hij naderhand de titel Liberty Bell March gaf.

In de namiddag heb ik nog een belangrijke ontdekking gedaan op gebied van merkkledij! Ik hou enorm van Europese merken, naar mijn bescheiden mening veel stijlvoller en van veel betere kwaliteit. Maar... toen ik in Walnutstreet aan het slenteren was en in winkels binnenging waarvan ik de meeste merken reeds kende, kwam ik opeens een winkel binnen waarvan ik dacht: 'wow, hier kan ik uren in rondlopen om te kiezen'. Ik vond het enorm Europees uitzien, het decor, de stijl... Daarom vroeg ik aan een verkoopster of Anthropologie een Europees merk was, voor mij tot nu toe onbekend. Sinds ik in de States reeds 5 jaar vertoefde, was het heel goed mogelijk dat ik niet meer up-to-date was. Maar neen mevrouw, het is wel degelijk Amerikaans. Ah bon! Ik heb dus een leuke T-shirt en een gilet gekocht, heel speciaal voor op mijn talrijke jeansrokken die ik in '?' gekocht had. Je kon het raden zeker? Dat was België natuurlijk!

Het beste ervan is dat ik die kleren online kan bestellen, de andere mogelijkheid is naar Birmingham rijden op zo'n anderhalf uur.

Knappe voetbalprestaties van Gauthier's team

Onzen oudsten heeft drukke tijden achter de rug. Hij was pas terug van België op vrijdagavond 9 juli en op zaterdagavond 10 juli had hij al een sleepover bij zijn voetbalcoach Rob Camilletti met een paar andere spelers. Reden? Het vroege vertrek (6u) op zondagochtend naar Blaine, Minnesota op 13u rijden van Midland. Zijn ploeg U-16 Midland Fusion '94 deed het niet slecht!

Uit een krantenartikel van de Midland Daily News

Hieronder nog een link uit een andere krant: the Morning Sun:
http://www.themorningsun.com/articles/2010/07/29/sports/preps/srv0000008955805.txt

Familiebezoek - 1 maand België

Na onze verhuis in mei hadden we niet veel tijd om op adem te komen. De 4 weken ertussen voelden aan alsof het maar 2 weken waren vooraleer we naar België gingen. We hadden het gevoel nog niet veel gerealiseerd te hebben, maar in realiteit hadden we natuurlijk veel meer verwezenlijkt! We hebben de juiste beslissing genomen voor te opteren voor een zomerverblijf van 1 maand. Reeds 4 jaar kwamen we enkel tussen Kerst en Nieuw terug, maar we vonden dit bezoek te kort en het weer was ook niet altijd een meevaller. Deze zomer hebben we genoten van lange zomeravonden, BBQ's, feestjes zoals ook een trouwfeest van mijn neef Jeroen De Clerck de dag van aankomst, 12 juni. Het was een heel tof weerzien van familie die echt heel content waren dat we erbij konden zijn. De dagen vlogen voorbij en voor we het goed en wel beseften, vertrokken we voor 3 dagen naar Parijs. We hadden daar afgesproken met een paar Franse vrienden die we in Midland leerden kennen. Iedereen van de Franse groep ging een beetje zijn eigen weg in 2008. Sommige families keerden terug naar Parijs, anderen gingen in Zwitserland wonen, maar we hebben altijd het contact bewaard wat wijst op een diepe vriendschap.

Onze tieners genoten met volle teugen van hun 3-daagse cultuurreis in de Franse hoofdstad. Links op de foto zie je onze 'passionele' gids die ons bijna 3 uur lang 'gijzelde' met haar toch wel boeiende uitleg over de geschiedenis van de Notre-Dame, in het Frans weliswaar! We bezochten het Louvre, de Notre-Dame, de Eiffeltoren. We slenterden op de Champs-Elysées, Place de la Concorde, Place du Tertre (Montmartre) en de laatste dag was het bezoek aan de Château de Versailles een puur genot voor het oog. Prachtige aangelegde tuinen zorgden dan ook voor talrijke mooie foto's.

Op 1 juli stond een dagje Brugge op het programma met mijn ma en de kids. We hadden terug afgesproken met een Waalse vriendin (die nu ook in Midland woont) en haar zoon en dochter. In de voormiddag deden we een boottochtje en genoten we van ons 'Venetië van het Noorden'. Na een gezellige lunch op een zonnig terrasje gingen we nog wat shoppen.

De laatste dagen van juli waren gevuld met onze jaarlijkse aankopen zoals Franse boeken, lingerie, schoenen, DVD's, stroopwafels, chocolade en sausen die we in Midland niet kunnen kopen zoals bearnaisesaus. De 9 valiezen zaten dan ook weer propvol en het was wikken en wegen tot vervelens toe. Het weer in België was een voltreffer tijdens ons bezoek als je het vergelijkt met het weer nu, eind juli. De Michigan zomers daarentegen zijn heel aangenaam. We hebben nu al weken constante temperaturen van 30 graden. We hebben nog veel werk aan de winkel maar het begint te vlotten. We zijn blij dat we verhuisd zijn en wonen hier heel graag. De tuin is een verademing, een oase van rust en stilte en van zalig gefluit van vogels... Wat kan een mens nog meer verlangen?

Een nieuwe start... we vliegen erin!

Wat voelt het goed om terug eigenaar te zijn en zelf beslissingen te kunnen nemen!
Zoals o.a. een dode boom verwijderen van ons domein (zie onze houthakker links); dat hoort er nu bij.
2 weken geleden hebben 4 man onze inboedel in 4 dagen ingepakt. Tijdens vorig weekend hadden we tussen voetbalwedstrijden door de tijd om ons eigen huis schoon te maken. Het was een erg vermoeiend weekend met heen & weer rijden tussen hotel en huis. Vorige week hebben de verhuizers dan alles uitgepakt in 2 dagen en sinds woensdag leven we letterlijk tussen de dozen. We storten ons tegenwoordig op karton & papier. Ik garandeer het jullie dat ik geen papier meer kan zien! MAAR we voelen ons hier direct thuis, het is een verademing om terug van een stukje privé te kunnen genieten en onze tuin is buitengewoon zalig om in te vertoeven...

Gisteren heb ik een pruimenboom (Stanley plums, zie foto rechtsboven) gekozen voor mijn Moederkesdag (amper 1 week geleden!) en voor mijn verjaardag ga ik wel nog een ander fruitboompje uitpikken (da's langer geleden!). Het was er gewoon nog niet van gekomen door al die drukte. Maar ik vind een boompje dan ook veel specialer dan een bos rozen. Morgen belooft het een warme dag te worden en dan ga ik nog wat bloemen planten.

Nog 1 weekje Scarborough! 5 jaar voorbijgevlogen...

Vanaf volgende week vrijdag gaan we een ander blad beschrijven: één van eigenaar ipv huurder. Voor we in mei 2005 vernamen dat we naar de States gingen verhuizen, hadden we al enige tijd een architect onder de arm genomen. Hij had reeds verbouwingsplannen voor ons gemaakt. Dat was geld in het water natuurlijk, maar we waren content dat we capabel waren om onze dromen waar te maken. Nu 5 jaar later, een loghome rijker, een grote vriendenkring rijker, zijn we dolenthousiast om aan een nieuw avontuur te beginnen. De kamers in de kelder zijn ondertussen omgetoverd tot een deftige logeerkamer en living. Onder leiding van de eigenaar heeft mijn dappere man geleerd hoe je in een open ruimte muren en een deur steekt en hoe je vloeren legt. De vloer in de logeerkamer hebben ze met z'n twee in 6u gelegd en Serge heeft het voor mekaar gekregen om in 2 dagen gans alleen de vloer van de living te leggen. Ik ben heel trots op hem en hij ook op zichzelf ('t is een man hé!) Ik heb niet alleen muren geschilderd, maar ook een deur en een kast. Wij zijn terecht heel fier op al ons werk! Alles wat je zelf doet, doe je meestal beter!
Deze avond heeft Serge voor de eerste keer al het gras gemaaid. Zie bijhorende foto. Verdere commentaar over hoe leuk hij dit vond is overbodig, denk ik. Door al dat verhuisgedoe kunnen we niet anders dan de voetbal van onze kids tijdelijk te verwaarlozen. Onze jongste zoon is zonet vertrokken richting Bowling Green, staat Ohio, op zo'n 3u rijden van Midland. Hij heeft daar een voetbaltornooi het ganse weekend en komt afhankelijk van de resultaten pas op zondagavond thuis. De oudste heeft nu een voetbalwedstrijd in Holt, op 2u rijden. Zo gaat het elk weekend tegenwoordig. De voetbalmatchen volgen mekaar in razendsnel tempo op en wij kunnen niet gaan supporteren.

De eigenaars van ons huurhuis hebben besloten om het huis nog een paar maanden door te verhuren aan een gezin dat op Paaszondag rond 6u 30 's morgens hun huis door een brand verloren is. Het betrof de familie Glackin met 3 kinderen en een hond. Gelukkig was iedereen ongedeerd, maar wat een trauma hebben die mensen niet te verwerken? Iedereen probeert een handje te helpen en ipv mijn speelgoed aan Goodwill te doneren laat ik het allemaal voor hen staan. Het geeft een goed gevoel om mensen in nood te kunnen helpen. Ook hebben we geluk dat we veel oude kasten gewoon kunnen laten staan zodanig dat die mensen niet teveel hoeven te kopen. Daarbij verkoop ik ook nog enkele oude meubelen zodanig dat we zaken kunnen aankopen die echt bij onze loghome passen. Na deze overgangsperiode wordt het Scarborough huis uiteindelijk dan toch verkocht. Gelukkig hebben we nog niet echt te maken gehad met showings waar je mensen het huis laat zien want dit is echt heel tijdrovend. Wel hebben we de voorbije maanden heel wat moeten verdragen op gebied van restauratiewerken. Zo hebben ze in de keuken, hall en inkom het grijze tapijt vervangen door vloer in bamboe. Ook hebben ze in alle badkamers de lampen vernieuwd en deze week is het venster boven onze voordeur ook vervangen. Het betrof een raam van 150 kg, het precisiewerk van 4 mannen was echt nodig. Ik vond het interessant om te toe te kijken want ik was geïntrigeerd door het soort werk.

Verhuizen binnen 2 weken

Ten huize Devolder is het super druk geworden. Sinds we terug kwamen van een weekje paasvakantie is alles in een draaimolen beland. De logeerkamer in de kelder is bijna af en nu wordt onze living onder handen genomen. In beide kamers worden nieuwe vloeren gelegd. Serge houdt zich daar vooral mee bezig terwijl ik de muren schilder van de badkamer, waskot, slaapkamer, logeerkamer. Ook heb ik de kelderdeur reeds gestaind, dat gebeurt met een vod ipv een verfborstel en ik doe dat in feite graag. Het doet me denken aan mijn keramieklessen waar ik ook kon experimenteren met glazuren. Ook buiten is er veel werk aan de winkel. Zo heb ik bijna al mijn vaste planten uit de tuin van het huurhuis kunnen verplaatsen naar ons huis. Dank zij het goede weer is dit een nog een aangename, toch lastige karwei! Het is een morele opkikker om met bloemen bezig te zijn en ik trek me daar enorm aan op. Na 5 jaar is het ongelooflijk wat een mens allemaal verzamelt. Bureauruimten opruimen is enorm tijdrovend. Daar houden we ons nu mee zoet, we proberen elke avond een paar uurtjes te werken. Uit ervaring hebben we geleerd dat de verhuismannen alles gelijk vertikaal sorteren en willen doorwerken. Geen tijd over om nog te sorteren eens zij het huis binnenstormen. In 3 dagen moet alles ingepakt zijn en ze hebben 2 dagen nodig om alles uit te pakken. Ben benieuwd hoe het gaat verlopen deze keer.

Ik hou jullie op de hoogte!

Cruisen in de Caraïben

We zijn nu al een weekje terug van onze 1ste cruise ervaring. Hoog tijd dus voor een verslagje.

Onze reis begon in Miami in het weekend van 27-28 maart waar we in een hotelletje logeerden op een paar minuten wandelen van het strand. Het Art Deco district dat we voor de 2de keer bezochtten (na 17 jaar) zag er nog altijd naar ons gevoel hetzelfde uit. We hadden prachtig weer en genoten van zon, zee & strand, een prima uitblazer... Op zaterdag fietsten we naar Key Biscane waar we heel graag een tennismatchke van onze landgenoten Justine en/of Kim wilden meepikken, maar helaas speelden geen van beiden op die dag. Bummer! Fietsen in Miami is wel niet zo ontspannend als in San Francisco!
Met het cruiseschip 'Carnival Valor' kozen we voor de volgende bestemmingen: Grand Cayman, Roatan, Belize en Cozumel. De 1ste en laatste dag waren we 'op zee'. In Roatan en Cozumel kon het schip aan wal geankerd zijn, dwz dat we via een grote pier van het schip konden wandelen. Voor de andere bestemmingen gingen we via boten aan wal. Dit kostte natuurlijk meer tijd dan we oorspronkelijk ingeschat hadden.

Ons plan was om in Grand Cayman aan parasailing te doen, maar het weer was een tegenvaller: teveel wind! Jammer! De 1ste dagen hebben we dan maar genoten van idyllische plekjes aan het strand. In Belize stond snorkelen met roggen op het programma. Rainier had een beetje moeite in het begin, maar na een half uurtje genoot ook hij van de talrijke mooie vissen en het koraalrif.

Op een bepaald moment dook onze gids naar de zeebodem en toonde ons een enorm grote hermiet krab. Wij hebben er zo 3 kleine thuis. Deze beestjes zijn erg verlegen, maar toch hadden deze precies zin om vlug eens hallo te zeggen... Daarna was het enorm genieten van de talrijke grote roggen die met z'n 30 of meer zelfs rond ons zwommen in ondiep water. Je kon ze vastnemen en ermee zwemmen als je de truk meehad. Ze voelden super zacht aan, het zijn heel lieve zeedieren die zich graag laten aaien. In Cozumel hebben we terug gesnorkeld maar nu met schildpadden. Het was een buitengewone ervaring. Zo heb ik een reuzeschildpad vanop de bodem zien naar boven zwemmen om lucht te happen. Door deze ervaring was ik totaal mijn groep uit het oog verloren en bij een andere groep beland. De rest van de Devolder klan heeft meer geluk gehad en 3 à 4 schildpadden kunnen bewonderen. Foto's volgen... hopelijk zitten er enkele mooie bij... het is geen makkie om in het water te trekken.