Highest peak in the Northeastern United States

Vroeg uit de veren deze ochtend! We moesten nog een uurtje rijden naar de plaats van vertrek. Opdracht van de 3 mannen was de Mount Washington te beklimmen en dat deden ze in 2u 30'. Proficiat! Ik ben heel fier op hen. Ze vonden het een hele leuke klim en hadden zeker 100 man ingehaald. Zij werden enkel door 2 man ingehaald, een knappe prestatie! Een gids uit het toeristisch centrum had ons de dag ervoor nog verteld dat een goede klimmer er 4u voor nodig had. Ik had toen nog gelachen en zei rap: "Tja, het wordt dus nog een half uurtje later..."

Maar mijn uitdaging was om de berg (1917 m) met de auto te berijden. Serge zou dan naar beneden rijden. Men kan ook een treintje nemen de weg terug maar dat kostte $45 per persoon, niet goedkoop! Gelukkig besloot ik vroeg te vertrekken om zo weinig mogelijk tegenliggers te hebben. Goede beslissing gezien achteraf. Na 11u werd het heel druk daar boven. Wat een zucht was het toen ik bovenkwam! Gelukkig is er daar veel parkeerplaats dus ging dat vlotjes. Mijn klim duurde ongeveer 25'. Mooie uitzichten bovenop de top beloonden ons allen. Als extra beloning kreeg ik nog een sticker met "This car climbed Mt. Washington", een CD met uitleg over de autoroute en een attest "A master of the Moutain". Ben ook fier... haha

Boulder Loop Trail

Het was terug een gemakkelijke wandeling vandaag. Een uurtje klimmen en maar een half uurtje dalen, maar het uitzicht was niet minder mooi. We namen de Kancamagus Scenic Byway op een uur rijden van ons huis en genoten van het prachtig landschap. Het wandelpad, de Boulder Loop Trail was ongeveer 3 miles (4,8 km). Kwestie van terug conditie op te bouwen. Dit is de 4de wandeling deze week.

The Flume Gorge

Gisteren eindelijk eens rust! Lang geslapen en pas in de namiddag naar Echo Lake geweest om te ontspannen. Rainier heeft als enige gezwommen en beide tieners hebben gevist.

Vandaag hebben we een hele leuke wandeling gedaan in the Flume Gorge. We volgden eerst de Pemigewasset Trail. Dat was een gemakkelijke wandeling van een uur klimmen en een uur dalen. Daarna verkenden we the Flume Gorge. Een 20 minuten durende video in het toeristisch centrum was een mooie afsluiter van deze dag. The Old Man of the Mountain in Franconia Notch State Park zal een blijvende indruk op me nalaten. De oude man van de berg was een rotsformatie bestaande uit 5 granieten richels die deeluitmaakte van Cannon Mountain. Vanuit het noorden gezien leek deze formatie (12m hoog en 8m breed) op het gezicht van een oude man. De "Old Man" werd voor het eerst beschreven in 1805 en werd het symbool van de staat New Hampshire. Als gevolg van natuurlijke erosie stortte de formatie op 13 mei 2003 naar beneden. We lazen krantenartikels over dit gebeuren en zagen de trieste impact op de plaatselijke bevolking. Het gedicht van een zekere Samantha Miller bedroefde me.

The Freedom Trail in Boston

Vanuit ons huisje in New Hampshire is het juist 2u rijden naar Boston, de grootste stad en hoofdstad van de Amerikaanse staat Massachusetts. Het wordt ook beschouwd als de officieuze hoofstad van New England. De hele agglomeratie Groot-Boston, die zich tot in New Hampshire, Rhode Island and Connecticut uitstrekt, telt meer dan 6 miljoen inwoners: de Bostonians. We parkeerden de wagen ondergronds en gingen eerst op zoek naar het toeristencentrum om een kaart van het Freedom Trail te kopen. Deze route is aangegeven door een rode lijn op de trottoirs. Op sommige plaatsen is de rode lijn uit baksteen gevormd. De Freedom Trail is zo'n 4 km lang en begint op de Boston Common, het oudste publieke park in Amerika dat oorspronkelijk gebruikt werd om vee te laten grazen, als legerkamp voor Britse soldaten en als galgenveld. We vertrokken onze wandeling om 11u30 en namen de tijd om foto's te trekken van alle bezienswaardigheden en de info te lezen.

Tegen 15u waren we terug in de ondergrondse parking en gelukkig dat we vroeg vertrokken waren want we hadden veel file op de snelweg.

White Mountain National Forest

Gisteren was het een overgangsdag en was er niet veel te beleven uitgezonderd voor de grensovergang Canada - USA. We reden terug richting Montréal om dan uiteindelijk de grens over te steken via de staten Vermount en dan New Hampshire. Prachtig landschap om door te rijden, een beetje te vergelijken met de Ardennen. Ze lieten ons nog gemakkelijk de grens over, stelden weinig vragen, doorzochten kort de koffer van de wagen en de auto en visum papieren en klaar was Kees. Gelukkig was het een zondag toen we de grens overstaken want de controle is toch wel grondig. We kwamen rond 16u aan en gingen eerst nog wat boodschappen doen 23' verder in de supermarkt Walmart. Ons huis ligt ongeveer anderhalf uur van de Canadese grens.

Vandaag gingen we eerst de rivier bekijken achter ons huis en hoopten we dat Rainier wat vis kon vangen, maar tevergeefs... De rivier is veel te ondiep, dus als alternatief zwommen we gewoon de rivier over en zwommen tegen de stroom in. Leuke ervaring, zo met ons vieren in het ijskoude water! Rainier heeft zijn eigen vislijn meegebracht en hier ter plaatse hebben ze er nog twee. Tot Rainier's groot jolijt hebben ze hier een ganse doos visgerief die hij mag gebruiken. We mogen ook gebruik maken van 2 kayaks die we zeker gaan uitproberen...

In de namiddag deden we deze bergwandeling: de Welch/Dickey Mountain Trail (moderate - loop 4.5 miles - average time = 3,5 hours). We vertrokken om 14u en hadden 3u nodig om deze te bewandelen. We trokken mooie foto's van de 2 bergtoppen Welch en Dickey en genoten van de panorama's. Leuk maar toch knap lastig... doodmoe nu...

Parc de la Chute-Montmorency / Ile d'Orléans

In dit park stort een waterval zich op indrukwekkende wijze aan de monding van de rivier Montmorency in de St. Laurencerivier 83 m naar beneden. Het verval is hier groter dan de bekende Niagarawatervallen waar het verval gemiddeld maar ongeveer 60 m bedraagt, maar de breedte en de hoeveelheid water die deze watervallen passeert maken ze tot een groter spektakel. Een kort wandelpad leidt langs de oever van de rivier tot aan de voet van de indrukwekkende waterval. We genoten onder een bewolkte hemel van dit wandelpad want regenen deed het gelukkig niet.

Daarna gingen we het eiland "Ile d'Orléans" verkennen. We stopten eerst binnen in een toeristisch bureau om een kaart van het eiland te kopen (kostte $1). Vervolgens gingen we eten in de microbrasserie "le mitan". We besloten om een paar stopjes te doen bij een kaasmaker, een lekkere bakker waar we briochen kochten, en te eindigen bij een chocoladefabriek "Chocolaterie de l'ile d'Orléans" waar we "dure" Belgische chocolade kochten en sorbet ijscrème aten, dat smaakte nogal! Vooral die kiwi-frambozensmaak...

Bezoek aan de Citadelle

Vandaag is het de nationale feestdag van de provincie Québec. Het is de eerste regenachtige dag sinds we vertrokken op reis. Elke morgen om 10u is er een aflossing van de wacht voor de citadel. Maar zo vroeg zijn wij niet uit de veren. We genieten op het gemak van ons lekker gevuld ontbijt: omelette met hesp & kaas of yoghurt met toast en vers fruit. Het doet deugd eens

bediend te worden voor de verandering! Ook de kamer wordt elke dag schoongemaakt wat een extra vakantiegevoel geeft.

We deden terug een begeleid bezoek van de citadel van een goed uur. Onze 2 gidsen maakten de rondleiding interessant.De goed bewaarde, 16 ha grote Citadelle in de vorm van een halve ster, troont dominant op het hoogste punt van de 110 m hoge Cap Diamant. Het Franse fort uit de late 17de eeuw werd tussen 1820 en 1852 uitgebreid tot een massieve vesting door de toevoeging van wallen en grachten. In de kruittoren uit 1750 verhaalt een militair museum over de geschiedenis van het "Royal 22e Régiment" met de rode uniformen, dat nu nog als vaste troepenbezetting van de citadel fungeert.

De vesting is bovendien de officiele verblijfplaats van de gouverneur-generaal van Canada.

Aan de citadel grenzen de ondertussen vredige terreinen van de Plaines d'Abraham, waar in 1759 de beslissende slag om Québec tussen Britse en Franse troepen plaatsvond. De overwinning van de redcoats luidde een nieuw, Brits tijdperk in.

In de late namiddag genoten we nog van heerlijke Bretoense pannenkoeken met ijs en aardbeien, frambozen of chocolade in de casse-crepe breton.