Update middelvinger Gauthier & linkervoet moeke; voetbalseizoen begon op 18 april

Op donderdag 16 april werd de 2de pin uit Gauthier's vinger verwijderd. Deze was maar liefst 3,5 cm lang. Gauthier was heel ontspannen en rustig en had geen pijn. We waren opgelucht toen we op de röntgenfoto een perfect genezen middelvinger zagen. Hij moet wel nog gedurende 2 weken een klein verband dragen en zal er dus pas vanaf woensdag 29 april volledig van af zijn.

Het voetbalseizoen is officieel op 18 april begonnen en we zijn er meteen ingevlogen.

Beide jongens hadden hun 1ste tornooi in Grand Rapids, dat ligt op zo'n 2 uren ten zuidwesten van Midland. Op zaterdagmorgen had Gauthier's team (Midland Fusion 15 Boys) al een wedstrijd die ze verloren met 0-1 door een strafschop. In de namiddag verloren ze hun 2de wedstrijd met 2-3 waar Gauthier scoorde met een strafschop. Op zondagmorgen scoorde hij terug en de wedstrijd eindigde in een gelijk spel 2-2.

Rainier's team (Vardar North '94) won tweemaal op zaterdag, met 9-0 en 4-1. Zondagmorgen was het een thriller. Beide ploegen waren zeer competitief en de arbiter floot de wedstrijd af met 1-1. Dan maar 5' doorspelen, daarna nog 5', maar geen doelpunten. Dus moesten er strafschopppen gegeven worden. Ons team miste er 2, het andere team maar 1. Gevolg: we verloren heel nipt en het was efkes een bittere pil doorslikken. Rainier scoorde ook 2 doelpunten dat weekend: één op zaterdagmorgen en één op zaterdagnamiddag.

Vrijdag 24 april werd ik geopereerd aan de knobbel aan mijn linkervoet. In het Engels heet dat "bunion". Gedurende jaren heb ik al last wanneer ik "sporadisch" geklede schoenen draag en de laatste tijd zelfs in sportschoenen. Mijn grote teen staat in een hoek van 13 graden en ik zit in fase 2, vanaf 16 graden zit je in fase 3 en past geen enkele schoen meer. Nu staan mijn grote en kleine teen rechter dan ze ooit gestaan hebben. Het wordt een lange revalidatie, ik mag gedurende 2 maanden niet gaan wandelen, wel gewoon stappen om boodschappen te doen, fietsen en gewichtjes heffen mag ik al vroeger. Daar kijk ik al naar uit. Maar ik ben heel content dat ik die beslissing nu genomen heb want de pijnen begonnen voor mij persoonlijk ondraaglijk te worden en ik ben te actief en sport te graag om te zeggen "foert".

De operatie is heel vlot verlopen, ik heb voor de minimale lokale verdoving gevraagd en heb dat ook gekregen. Het heeft een goed uur geduurd en voor ik het wist, was ik al thuis (dus in totaal 4u kliniek). Volgende week woensdag heb ik een 1ste check-up en na een goede 2 weken mogen de draadjes er al uit. Ik hou jullie alvast op de hoogte!

Langs deze weg wil ik mijn familie bedanken voor alle goede zorgen, ttz mijn man en 2 zonen en natuurlijk iedereen die aan mij denkt en dat via mail, telefoon, MSN en zelfs bezoekjes laat weten. Dat betekent heel veel voor mij!