De avonturen van Yolanda in de States

Sinds 1989 is er de Dow Corning Tennis Classic : een tornooi van het professioneel vrouwentennis dat ondertussen uitgegroeid is tot een mega evenement met meer dan 15 000 fans. Dit jaar hadden we graag een speelster bij ons thuis gehad voor de week, maar de vraag was groter dan het aanbod. Vele speelsters logeren op hotel omdat ze gesponserd zijn of omdat ze niets afwisten van mogelijkheid tot logement bij families. Misschien hebben we meer geluk volgend jaar! We zouden ook heel graag een Franstalige speelster in huis hebben.

Gisteren speelde de 17-jarige Belgische Tamaryn Hendler tegen de Russische Yana Koroleva.

Het werd een 3-setter waarbij de Belgische de 1ste set in de wacht sleepte met 6-3, de 2de en de 3de set verloor met 6-1 en 6-3. We hebben hevig gesupporterd, maar het kon niet baten. De Belgische maakte veel fouten en had het moeilijk na een 5-maanden onderbreking ten gevolge van een ontsteking aan het scheenbeen. We zijn benieuwd hoe ze het in haar dubbel spel zal vanaf brengen later deze week. We volgen haar op de voet!

In de late namiddag gingen we wandelen in de Dow Gardens. We genoten van de 25 glassculpturen van Craig Mitchell Smith. Het was een prachtige zonnige dag met heel veel gelach!

Steak tartare in Café Zinc (Midland)

Sinds onze Hollandse, zeg maar Zeeuws-Vlaamse vrienden Jan & Yolanda vorige week woensdag gearriveerd zijn, hebben we al drukke tijden beleefd. De vrouwen proberen zoveel mogelijk te gaan sporten om er nog een paar kilootjes af te krijgen en stimuleren mekaar. Vrijdag hadden we echter zin in shoppen in Birch Run en om de namiddag gezellig af te sluiten, gingen we naar Café Zinc voor een 'patteetje' met een 'tasje' koffie. Aan deze 2 dialectwoorden hebben een Vlaamse en een Hollandse veel plezier beleefd, want in het AN is dit een taartje met een kopje koffie. Moet je maar eens zelf uittesten. Gewoon hilarisch wat je van mekaar dan opsteekt!
De chefkok van het restaurant had al van de avond tevoren kennisgemaakt met het Nederlands koppel en het ijs was duidelijk gebroken. Vanaf het moment dat we binnenkwamen, werd ik al direct begroet als de Belgische vriendin door de chefkok. Hij had blijkbaar niet veel te doen in de namiddag en besloot op zijn gemak met de 2 dames een babbeltje te slaan.

We bestelden de heerlijke fruittaartjes met koffie en genoten met volle teugen. Op mijn aanvraag kreeg Yolanda een proevertje van het multigranenbrood en toen ik over de lekkere Belgische préparé begon, was de chefkok direct bereid om ons te bedienen met ... inderdaad broodje met préparé. Amper 10' later kregen we dat bord (zie foto) voorgeschoteld en smaken dat het ons deed! Hij zei dat het vroeger op de menukaart stond maar er nu al enige tijd van gehaald werd, zonde vind ik dat! Natuurlijk niet moeilijk te begrijpen, Amerikanen zijn nu éénmaal vies van rauw vlees en eieren.

3 vliegen in een slag; buit van het blitsbezoek: 1 multigranenbrood, 1 chocoladetaart, steak tartare!

En dit terwijl 2 charmante dames gewoon gingen koffiekletsen... Life is good!