Het vervolg van een geslaagde zaterdag avond...
Om 20u begon de receptie waar het publiek gratis op uitgenodigd werd. Het buffet was gecaterd door Shari's, één van de betere restaurants in Auburn.
Een paar weken geleden hebben alle leden van de keramiekgroep van het Kunstcentrum o.a. hun Chinese krijger en nog een paar kunstwerken op vrijwillige basis ingeleverd. Ze staan nu tentoon van 29 november tot en met 4 januari 2009.
Het was voor mij dus een eer en een genoegen om "mijn kunstwerken" tentoongesteld te zien. Ik voelde mij officieel bestempeld als artiest! In totaal heb ik een cursus van 6 sessies keramiek gevolgd. Iedere sessie duurt 10 weken.
Ik kreeg zelfs complimenten van de leraar waar ik mijn eerste sessie bij gevolgd had. Hij was echt onder de indruk van mijn werken en wees me op het feit dat ik nu zeker geen beginnelinge meer was en ik dacht van wow... wie ben ik?
Later op de avond leerde ik een blinde vrouw kennen die ik al een paar keren op de terreinen van Dow had zien lopen. Zij werd begeleid door ervaren lopers die haar bij de hand vasthielden. Ik had het uiterste respect voor haar. Toen ze me vroeg om mijn krijger te mogen "zien" voelde ik me vereerd. Ze heeft hem dan ook mogen betasten en dat moment heeft me diep ontroerd. Om de avond in stijl af te ronden, bekeken Katia en ik natuurlijk nog de beeldhouwwerken van Rodin. We wisten er trouwens al wat meer over.
Om 20u begon de receptie waar het publiek gratis op uitgenodigd werd. Het buffet was gecaterd door Shari's, één van de betere restaurants in Auburn.
Een paar weken geleden hebben alle leden van de keramiekgroep van het Kunstcentrum o.a. hun Chinese krijger en nog een paar kunstwerken op vrijwillige basis ingeleverd. Ze staan nu tentoon van 29 november tot en met 4 januari 2009.
Het was voor mij dus een eer en een genoegen om "mijn kunstwerken" tentoongesteld te zien. Ik voelde mij officieel bestempeld als artiest! In totaal heb ik een cursus van 6 sessies keramiek gevolgd. Iedere sessie duurt 10 weken.
Ik kreeg zelfs complimenten van de leraar waar ik mijn eerste sessie bij gevolgd had. Hij was echt onder de indruk van mijn werken en wees me op het feit dat ik nu zeker geen beginnelinge meer was en ik dacht van wow... wie ben ik?
Later op de avond leerde ik een blinde vrouw kennen die ik al een paar keren op de terreinen van Dow had zien lopen. Zij werd begeleid door ervaren lopers die haar bij de hand vasthielden. Ik had het uiterste respect voor haar. Toen ze me vroeg om mijn krijger te mogen "zien" voelde ik me vereerd. Ze heeft hem dan ook mogen betasten en dat moment heeft me diep ontroerd. Om de avond in stijl af te ronden, bekeken Katia en ik natuurlijk nog de beeldhouwwerken van Rodin. We wisten er trouwens al wat meer over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten