Showers

Neen, hier is geen sprake van douches! Het is in de States de gewoonte om 1 maand voor er een kind geboren wordt (baby shower) of voor er iemand trouwt (bridal shower) een feestje te geven met cadeautjes.

Zo heb ik al een paar babyshowers achter de rug van o.a. Franse vriendinnen en één Vlaamse vriendin. Het doet wel een beetje raar om al cadeautjes op voorhand te geven, vind ik. Maar dat hoort nu éénmaal bij de Amerikaanse cultuur; dus wij Belgen, we passen ons aan.

Op zondag 30 november hadden we een bridal shower van Rachel Asiala. Rachel is de dochter van Michele die één van mijn beste Amerikaanse vriendinnen geworden is. Het was de 1ste keer dat wij uitgenodigd waren op zo'n shower dus gingen we er met z'n vieren naartoe. Tot onze verbazing was Serge er de enige man. Blijkbaar is het enkel een vrouwelijke aangelegenheid. Serge en de kids zijn dan maar een hele korte tijd gebleven. Tijdens het 1ste uur stonden spelletjes op het menu die ik eigenlijk overbodig vind. Het 2de uur werd er taart en koffie aangeboden en die was lekker. De locatie was dan ook goed gekozen: Grand Traverse Pie Company.

Rachel was blij met het Belgisch wafelijzer en het zout- en pepervat.

Black Friday

Nieuws heet van de naald :

Tijdens Black Friday, de dag na Thanksgiving, wordt in de VS het begin van het koopjesseizoen gevierd met extra kortingen. Tijdens de stormloop aan de ingang van een Walmart-winkel in Long Island, werd een personeelslid vertrappeld. (Bron: VRT-nieuws)

Onze dag begon heel vroeg, om 4u 15 precies en na een half uurtje stonden we in Meijer. Er stonden al overal rijen en ik denk elk jaar dat die Amerikanen toch een beetje gek zijn, maar het ergste is dat we hier aan meedoen! Na wat vroege kerstaankopen ging het richting Walmart. De files waren daar nog erger. Ik herinner me de vorige jaren toen Serge en ik ons opsplitsten om zoveel mogelijk koopjes te doen. Dit jaar geen Target, Elder Beerman, Best Buy, OfficeMax en Lowe's. Oef... om 7u kropen we nog zo'n 2u terug in ons warm bedje.

Wij hebben zoals jaarlijkse gewoonte de meeste produkten online besteld. Kwestie van gemak en meestal is het toch free shipping op die dagen.

Een dag vroeger:

Deze bijgevoegde foto bewijst het typisch Amerikaans fenomeen op Black Friday. We reden langs Best Buy meer dan 12u voor het openingsuur en er stonden reeds 2 tenten. Tegen 5u op vrijdagmorgen staan daar gewoonlijk zo'n 100-tal mensen de koude te trotseren. Il faut le faire!

Thanksgiving

Thanksgiving is een familiaal gebeuren in de States en is even belangrijk als Kerstavond. Familieleden komen van ver en rijden soms uren van een andere staat om gewoon gezellig samen te zijn en kalkoen te eten. Ook dit jaar was onze straat redelijk gevuld met onbekende auto's. Wij besloten om naar de cinema te gaan op de middag om echt ne keer op ons gemak te zijn. We genoten met volle teugen van de film "Twilight". Na de film besloot ik om de 4 boeken in het Engels te bestellen omdat het me zo geboeid had. Volgende dinsdag komen ze al toe. In België is het eerste boek nog maar uitgekomen.

We hadden gereserveerd in restaurant Kathleen's in Apple Mountain om 15u. Het was de eerste keer dat we genoten van het Thanksgiving buffet. De eerste twee jaren besloten we om gewoon met z'n vieren kalkoen thuis te eten. Vorig jaar waren we uitgenodigd bij de Crestani's samen met Bob en Claudine (Vlaamse vrienden). We zijn heel tevreden thuisgekomen van Apple Mountain. Het buffet was overheerlijk! Nog beter dan het casino Soaring Eagle in Mount Pleasant. s'Avonds genoten we nog van de film "Balls of Fury".

Alden B. Dow huis

We bezochten het Alden B Dow huis samen met Isabel en Eric onder leiding van een gids. We hadden een privé rondleiding, in totaal 6 mensen.

Alden Ball Dow (1904-83) was het vijfde kind van een nest van zeven. Zijn ouders Herbert en Grace Dow reisden veel met de jonge kinderen o.a. naar Japan en Europa. Aan de universiteit van Michigan studeerde hij voor ingenieur chemie en mechanica. Maar dat was niet echt zijn dada. Hij ging een tijdje werken in de fabriek die zijn vader Herbert gesticht had: the Dow Chemical Company. Een tijdje nadien had hij zijn ware roeping gevonden nl. architectuur. Hij ging in New York studeren en begon zijn eerste 2 bruggen te bouwen in de Dow Gardens en in de Midland Country club. In 1929 maakte hij een reis door Europa en verbreedde hiermee zijn kennis van de nieuwe architectuur. Hij was vooral geïnspireerd door de organische architectuur van de bekende ontwerper Frank Lloyd Wright bij wie hij een tijdje studeerde. Hij verwierp de traditionele manier van bouwen en hechtte veel belang aan de natuur die hij zoveel mogelijk binnenshuis bracht. Als materialen combineerde hij glas, hout, beton en metaal. De vorm van de witte blokken "Unit Blocks" was geniaal ontworpen. De gids toonde ons op welke manieren de blokken in mekaar konden gezet worden. Buitenmuren werden ook gebruikt als binnenmuren. Zijn huizen hebben als doel zijn bewoners te inspireren, zijn functioneel en praktisch ingericht en hebben gevoel voor humor. Ik heb vooral genoten van zijn game room met cinemazaal, de talrijk aanwezige (vet) planten, zijn liefde voor keramische voorwerpen.

In de jaren '30 tot en met de jaren '70 werkte hij aan zo'n 600 projecten waarvan 56% werkelijk gerealiseerd werden. Het waren voornamelijk moderne huizen, religieuze gebouwen, scholen en universiteiten, handels- en openbare gebouwen en zelfs een nieuwe stad in Texas. In Midland veranderde hij het straatbeeld door meer dan 100 gebouwen te ontwerpen.

Alden B. Dow is een ware filosoof. Hij is een man naar mijn hart.

Where there is an art, there is a science.

Where there is a science, there is an art.

Art is feeling... science is fact.

Feelings must be combined with facts before anything new, of value, can be created.

Creative Memories

Vorige week kreeg ik van Diane (vertegenwoordigster van Creative Memories, een digitaal scrapbookprogramma) te horen dat als we samen meer dan 25 pagina's bestelden, de prijs van $ 6,99 naar $ 3,99 daalde. Dus natuurlijk dat ik op die trein wou springen en vermits ik maar 2 dagen had, moest ik niet te lang twijfelen. Op dinsdag en woensdag heb ik urenlang aan pagina's gewerkt "12 by 12 pages" dat is 30 op 30 cm.

Het resultaat mag gezien worden, vind ik, vooral omdat het mijn eerste 10 pagina's waren.

Ik koos een thema uit nl. "voetbal Gauthier bij JV GOLD van de highschool Dow High" (JV = Junior Varsity). We waren echt verwend op gebied van het foto aanbod. Een vader van een voetbalspeler nam elke wedstrijd gemiddeld zo'n 200 à 300 foto's. Jammer dat we dit bij Rainier niet hebben. In het verleden had ik me uitsluitend beziggehouden met Storyboeken te maken. In totaal heb ik er al 3 en een 4de is in aanmaak. Het is leuk om elke week samen te komen met vriendinnen zoals Michele en Diane om ideeën uit te wisselen en te creëren.

Jullie krijgen alvast een voorsmaakje met deze bijgevoegde pagina.

Deze week op donderdagavond 20 november had ik iedereen van de Internationale Womens Club uitgenodigd om een presentatie van Creative Memories bij te wonen. Het was bij Diane in haar basement die ze volledig opgekalefaterd had voor de gelegenheid. Tijdens de week ben ik gaan helpen tafels opstellen tijdens mijn vrije uren. Het was echt druk om te combineren met mijn lessen Frans. Voor het moment heb ik 3 studenten die ik bijwerk 's avonds en Rainier heeft ook 2 keer 45 ' in de week Frans samen met Evelien en Nathalie, de dochters van Isabel. Het is heel tof om nog eens aan Vlaamse leerlingen les te geven. Ze zijn zeer leergierig en gemotiveerd, het is een verademing hier in Midland. We geven elk een lesje en wisselen mekaar af.

Nu, de opkomst donderdagavond was flauw, maar we konden niets meer doen dan de dames uit te nodigen en een reminder te sturen. "Les absents ont toujours tort"! Misschien komen ze nog opdagen op zaterdag gedurende de Opendeurdag bij Diane. We zien wel. De aanwezigen waren Isabel Lootens, Mathilde Dewasch en Yolima Barbosa. We hebben toch een leuke avond gehad. Isabel en ik hebben toch altijd leute samen... "I want it all... and I want it now..." waren we luidop aan het zingen.

Halloween

Het is altijd een ware snoeprace! Zoals elk jaar moest ik mijn voorraad serieus aanvullen want we wonen dichtbij een lagere school nl. "Woodcrest". Toen we hier het 1ste jaar Halloween beleefden, kwamen wel 200 trick or treaters aanbellen. Gelukkig was ik verwittigd en viel ik niet zonder. Het 2de jaar waren er al veel minder, zo'n 100. Vorig jaar was het heel koud en het regende lichtjes, dus ik schat op zo'n 50-tal. Mijn zonen hadden zelfs geen zin om buiten te lopen en hebben 2u op de computer gezeten. Dit jaar was het prachtig weer en dus terug veel volk gezien. Gans de week was uitzonderlijk, temperaturen boven de 20 graden. Buren profiteerden ervan om hun herfstbladeren op straat te blazen met als gevolg dat je moet opletten wanneer je rijdt als het regent, want dan kan het serieus glad worden. Mijn oudste zoon Gauthier, een freshman in Dow High had dit jaar geen zin meer en is maar gezellig thuis gebleven. Terwijl mijn jongste zoon Rainier 3 vriendjes uitgenodigd had om het snoep dan achteraf te verwisselen.

Mijn man Serge is dan maar opgetrokken met de '4 ' musketiers van 18 tot 20u. Hij liever dan ik, denk ik elk jaar.

Etentje in Little Italy in Sanford

Op 5 november trokken we (Isabel, ook een Vlaamse en ik) naar het heel klein, nieuw restaurantje Little Italy in Sanford.

We hadden om 19u afgesproken met een 10-tal dames van de gourmetgroep en de Chef Delite Zitta die ons trakteerde op een demo later op de avond. Iedereen bracht een fles wijn mee, dus drank genoeg, niet dat we dat nodig hadden om ons te amuseren, verre van. Een mix van culturen brengt zowiezo al heel wat leven in de brouwerij.

Na enkele lekkere aperitiefhapjes kregen we als hoofdgerecht Portabello Mushroom Ravioli en Tuscan Chicken op het menu. Ook de desserts waren heel lekker. De demo was interessant. De Chef toonde ons op welke manier we groenten en fruit konden insnijden om mooie figuren te bekomen. Het was een geslaagde avond en zeker de moeite waard om er eens met familie naar toe te gaan.